Updike reaktywacja

[krol-czy-krolik]

Ja bardzo lubię jego powieści o Króliku, ale nie dlatego, że
identyfikuję się z Królikiem. Choć z tego wziąłem swój pseudo-nick.
Ale nie - on tworzy tak prawdziwe postaci, że każda ma w sbie coś
przyciągającego i z każdą można się identyfikować. Bo też to są
zwykli ludzie, żadni bohaterowie. Tak jak ja.

[w.ell]

Ciekawe czy ten królik wziął się od "królika doświadczalnego" bo
fakatycznie jest on doświadczany przez los!

[krol-czy-krolik]

To raczej ja się wziąlem od królika doświadczalnego, a raczej -
doświadczanego, przez różne przeciwności, problemy, itd. itp.

Tak więc nie doświadczalny, ale doświadczony.

KiK

[ilnyckyj]

Cieszę się, że znaleźli się tu wielbiciele Johna Updike. Ja też w
jakimś sensie podziwiam tę jego sagę amerykańskiego everymana.
Rozgrywa się na przestrzeni 40 lat (prawie). Z tym, że właściwie to
nie jest saga. Bo właściwie nie ma ciągłości - to są tylko wybrane
fragmenty z życia bohatera, co 10 lat.
Tak ten bohater to królik doświadczalny Przeznaczenia, wspólczesna
odmiana Hioba, wystawianego na rozmaite ciężkie proby życiowe. Ale z
tego co wiem to w angielskim nie ma zwrotu "Królik doświadczalny",
więc to skojarzenie raczej nie zaistniało u autora książki.

[krol-czy-krolik]

Królik myśli (jeśli w ogóle myśli) o żarciu, ciupcianiu i żeby uciec
przed niebezpieczeństwem, a tak poza tym jest bierny. To dotyczy
zwierzęcia, ale też w jakimś stopniu człowieka. Harry Angstrom to
trochę taka postać. To zn. myśli może o wielu sprawach, ale to
myślenie nie popycha go do działania. Raczej go uziemia.
Momentami się z nim identyfikuję, ale tylko momentami!

Z kroliczym pozdrowieniem

[ilnyckyj]

krol-czy-krolik napisał:

> Królik myśli (jeśli w ogóle myśli) o żarciu, ciupcianiu i żeby
uciec
> przed niebezpieczeństwem, a tak poza tym jest bierny. To dotyczy
> zwierzęcia, ale też w jakimś stopniu człowieka. Harry Angstrom to
> trochę taka postać. To zn. myśli może o wielu sprawach, ale to
> myślenie nie popycha go do działania. Raczej go uziemia.
> Momentami się z nim identyfikuję, ale tylko momentami!
>
> Z kroliczym pozdrowieniem
Bierny? On raczej broni się. Ale jak się przeobraził on (a też i
Janice) na starość (Rabbit at Rest). Już panuje nad sytuacją, tak,
ale pozornie.

[w.ell]

krol-czy-krolik napisał:

> Bo też to są
> zwykli ludzie, żadni bohaterowie. Tak jak ja.
Ale on nie jest zwykły.Przede wszystkim - jakoś nie może się
dopasować. Wymyka się takiej zwykłej charakterystyce. Nie buntuje
się, ale tak trochę chaotycznie się miota.

[w.ell]

Właściwie antybohaterowie. Tacy jak Ty.

DB Well

[krol-czy-krolik]

w.ell napisała:

> Właściwie antybohaterowie. Tacy jak Ty.
>
Nie czuję się anty bohaterem. Raczej bohaterem, którego nikt nie
zauważa i nie docenia. Ale się z tym pogodziłem i nie mam do nikogo
żalu.

Z króliczym pozdr. Kik

[basilisque]

> Nie czuję się anty bohaterem. Raczej bohaterem, którego nikt nie
> zauważa i nie docenia. Ale się z tym pogodziłem i nie mam do
nikogo
> żalu.

Antybohater - to slowo nie ma wydźwięku negatywnego. Przynajmniej
dla mnie. To człowiek, którego rzeczywistość przytłacza i przerasta.
Nie panuje nad nią. Ale to właśnie jest ludzkie. Przystosowanie,
konformizm? Tak, często chciałby się przystosować, ale społeczny
organizm odrzuca go jak obcy przeszczep.

Salud. Baz

[ilnyckyj]

U nas antybohater istniał, ale zawsze jako typ negatywny. Np.
Piszczyk w "Zezowatym szczęściu". Typowy konformista, którego
problemy brały się stąd, że zawsze za bardzo chciał się
przystosować. Takiego antybohatera pozytywnego u nas stowrzył np.
Gombrowicz, ale wymierzył jednocześnie policzka naszej tradycji
romantycznej, w której dominuje kult bohaterów. Antybohater - to
tchórz, zdrajca, mięczak itp.
Współcześnie - na przekór tradycji, wizerunek wiarygodnego - bo
pozytywnego antybohatera stworzył Marek Koterski w "Dniu Świra".

z bohaterskim pozdrowieniem Il.

[basilisque]

Miączyński - pozytywny? To obraz inteligenckiego nieudacznika,
ofiary tzw. transformacji.

Czuj duch. baz

[pomer_anya]

Przede wszystkim nie "Miączyński" tylko Miauczyński.

[pomer_anya]

A tak apropo( uwaga! "apropo" jest znakiem, podobno, że piszący
należy do tzw. yntelygiencji), a więc apropo, czy też a propos, to
zaczęłam, pod wpływem tutejszych wypowiedzi zapoznawać się z
twórczością Updike'a i wydało mi się ciężkie i pisane z jakimś
rodzajem uwielbienia dla nic nie znaczących detali. Książka pt.
Centaur, bo tylko taką znalazłam w domowej biblioteczce.

Pzdr. Ann

[krol-czy-krolik]

pomer_anya napisała:

> A tak apropo( uwaga! "apropo" jest znakiem, podobno, że piszący
> należy do tzw. yntelygiencji), a więc apropo, czy też a propos, to
> zaczęłam, pod wpływem tutejszych wypowiedzi zapoznawać się z
> twórczością Updike'a i wydało mi się ciężkie i pisane z jakimś
> rodzajem uwielbienia dla nic nie znaczących detali. Książka pt.
> Centaur, bo tylko taką znalazłam w domowej biblioteczce.
>
> Pzdr. Ann

Ja tam też nie jestem jakimś super-znawcą, ale książki o Króliku
mogę polecić
Kczyk

[ilnyckyj]

Hm, też cenię Updike'a, nie uważam go za "ciężkiego", ale jak już
piszemy coś o pisarzach, to nie moglibyśmy (nie ujmując nic
anglosasom) coś z naszej rodzimej twórczości? (poza Wildsztajnem,
którego nie uważam za prawdziwego pisarza).

il.

[bartos29]

Minął rok i nie ma już Johna Updike'a wśród nas.
Swoją drogą, szkoda, że w Polsce nie ma takich pisarzy, którzy potrafią połączyć
analizę psychologiczną postaci, z kontekstem społeczno-kulturowym w jakim się
pojawia. W jakimś sensie Updike jest dla mnie współczesnym kontynuatorem
wielkich powieściopisarzy XIXwieku jak Balzac, czy Dickens. Także Flaubert -
poprzez umiejętność introspekcji psychologicznej.

[krol-czy-krolik]

A może ja sam opisze swoje życie i zostanę polskim Updikiem?. No, tak, ale czy
ktokolwiek będzie chciał to przeczytać...

[w.ell]

krol-czy-krolik napisał:

> A może ja sam opisze swoje życie i zostanę polskim Updikiem?. No, tak, ale czy
> ktokolwiek będzie chciał to przeczytać...

Króliku! Zrób to. Ja na pewno przeczytam

DB. Well

[zettrzy]

mnie sie nie podoba... taki bard typowej amerykanskiej klasy
sredniej z suburbiow... i do tego wybrzydzal sie na moje ukochane
niujoriko
tzn. przeczytac mozna, ale jak mawiala moja sp. krawcowa z Woli nic
takiego zebym sie zachwycila

[dziwny_ten_swiat]

Zgadzam się z zettrzy!

Ja w swoim czasie zacząłem czytać jakieś dzieło Updike'a (o ile sobie przpominam
tytuł "Centaur") po dziesieciu strona znudzilo mnie szczególowymi opisami
jakichs nieistotnych szczegółów...

Taka trochę ciężka, zakalcowata proza. Chociaż słyszałem, ze ostatni jego utwór
TERRORYSTA - b. dobry.

[krol-czy-krolik]

Nie podoba się no trudno.
Mnie np. trudno było sie oderwać i nawet zabierałem do pracy (po kolei trzy
Rabbity), aż w końcu dostałem naganę. Musiałem się tłumaczyż, że to w ramach
samokształcenia angielskiego (bo czytałem w oryginale)

DB. Rabbit

[zettrzy]

w oryginale w ramach samoksztalcenia angielskiego polecam
kryminalistow - PD James, niesamowicie bogata proza i niezrownane
slownictwo, Hammett, zwiezlosc i celnosc wyrazu kopiowana pozniej
przez niejakiego Hemingwaya (ale Hammett nie pokrywa calych stronic
dialogiem, ha ha), nawet Chandler, niby bardziej rozrywkowy niz
kryminalny ale latwo sie czyta i jest w tym troche humoru, Rendell
mistrzyni opowiesci

[basilisque]

Ja bardzo cenię amerykańskich pisarzy. Updika bym bronił, bo świetny obserwator
(może czasami zbyt drobiazgowy, ale to dowodzi pewnej wrażliwości na detale,
prawie jak u Prousta) oraz ironista, dodalbym jeszcze np. Johna Bartha dawno
czytałem "Bakunowy faktor" (po polsku) i nie mogłem się oderwać. Jeśli chodzi o
poczucie humoru (absurdalno-realistyczne) to Kurt Vonnegut i są jeszcze wielcy
że się tak wyrażę Amerykano-Żydzi: Philip Roth (polecam "Plot Against America"
"Everyman") i Saul Bellow... James, Chandler - też świetni, Hemingwaya natomiast
jakoś nie polubiłem.

To takie spontaniczne impresje, które na zadany temat mi przyszły do głowy,
pewnie tematu nie wyczerpują!

Cheers. Baz

[zettrzy]

Chandler byl Anglikiem, ktory przypadkiem losu spedzil zycie w
Stanach... podobnie jak np. Basil Rathbone (tez przyjemnie pisal,
mimo ze aktor z zawodu)
James istotnie jest poza konkurencja - nikt inny w skali swiatowej
nie potrafil napisac 900 stron ktore da sie przeczytac w ciagu
miesiaca podczas dojazdow do pracy... nowojorskim subwayem - i to
przeczytac z zainteresowaniem, nie omijajac szczegolow
no, moze Conrad mial podobny talent, jego powiesci tez sie czyta
jednym tchem i potem pamieta nawet drobiazgi, podczas gdy wielu
innych autorow ciagnie sie i ciagnie i na koncu nie bardzo wiadomo
co to bylo i o czym

Ten James czy ta James?

[apersona]

zettrzy napisała:

> w oryginale w ramach samoksztalcenia angielskiego polecam
> kryminalistow - PD James, niesamowicie bogata proza i niezrownane
> slownictwo, Hammett, zwiezlosc i celnosc wyrazu kopiowana pozniej

i dwa posty dalej
> James istotnie jest poza konkurencja - nikt inny w skali swiatowej
> nie potrafil napisac 900 stron ktore da sie przeczytac w ciagu
> miesiaca podczas dojazdow do pracy... nowojorskim subwayem - i to
> przeczytac z zainteresowaniem, nie omijajac szczegolow

Chodzi o P.D. (Phyllis Dorothy) James angielską autorkę kryminałów czy o Henry Jamesa?

[essor]

Ostatnio przeczytałem ostatnią część :"Rabbit at Rest" i przyznaję, że po początkowych oporach mnie wciągnęło. To powieść psychologiczna bez oszołamiającej akcji, ale ma napięcie, które wciąga. Oparta jest przede wszystkim na barwnych i wieloznacznych bohaterach (z Angstromem na czele). Świetna i bardzo komiczna konfrontacja yankesów z inwestorem z Japonii. Rabbit - został dealerem Toyoty!

[bartos29]

Trochę szkoda, że u nas nie ma takich pisarzy jak Updike, czy - żeby wyjść z tego amerykańskiego tygla - J.P. Sartre w "Drogach wolności" czy Andre Malraux w "Losie człowieka", którzy introspekcję psychologiczną potrafią łączyć z kontekstem społecznym i historycznym. Tego też brakuje w kinie... Nie biorę pod uwagę takich wielkich purchaw patriotycznych w stylu Bitwa warszawska". Nie widziałem też podobno b. oryginalnego filmu "Róża" (nie mylić z "Różyczką", który zalatywał schematem i infantylizmem)