Rady od bezdzietnych jak wychowywać dzieci.

[egon26]

Dużo krytyki zachowań dzieci, zachowań rodziców itd. można znaleźć tutaj i na
innych forach tego typu. Ale jak to się mówi: krytykować jest najprościej,
więc chciałbym prosić bezdzietnych o kilka rad jak według nich wychowanie
dzieci powinno wyglądać lub jak powinno wyglądać wychowane dziecko. Chcę
poznać wasz chłodny punkt widzenia.

[katja_24]

Jak to jak? Ma byc ciche, niewidoczne i bezwonne ))

[egon26]

katja_24 napisała:
> Jak to jak? Ma byc ciche, niewidoczne i bezwonne ))
Czyli: zakneblować, nosić w worku, umyć i pilnować pieluch?!

[katja_24]

Hmmm, skoro tak to rozumiesz...

[wieland.com]

o i lepiej byś ich nigdy nie miała domy opieki się rozrastają może
cię jakiś przyjmie na starość[jak będzie odpowiednia emerytura
oczywiście]

[katja_24]

Straszne rzeczy ))

[egon26]

No tak w skrócie można to zrozumieć Tylko jak by to wpłynęło na psychikę
dziecka

[twojafantazja]

Bezwonne to podstawa.

O! Egon wreszcie coś napisał :-)

[bubster]

Z punktu widzenia mojego:
- ma mnie nie bic, nie kopać, nie niszczyć moich rzeczy (czyli
właściwie ma nie robić tego, czego dorośli też mają nie robić to
była wersja ekstremum
- wersja bardziej light - ma nie drzeć się bez powodu (bo np. mu się
nudzi, nie mówię tu o darciu się gdy jest powód racjonalny, bo np.
boli) ma mnie nie brudzić itp.

ale to chybe nie jest odpowiedź na Twoje pytanie

generalnie pytanie jest bez sensu, na zasadzie lizania loda przez
szybkę, co my możemy wiedzieć o wychowaniu dzieci?

ale jak bardzo Ci zależy

1. Dziecku trzeba pokazać że jest akceptowane. I że jest akceptowane
nawet, gdy ma niedoskonałości. Z drugiej strony trzeba uważać, żeby
nie wychować rozpuszczonego egocentryka, który uważa że byle
mrugnięcie i jest super. To musi być chol..nie trudne. Ale jak się
chciało miec dzieciaka to nikt nie powiedział, że będzie łatwo.

2. Dziecko trzeba nauczyć myślenia, niech się w życiu w coś nie
wkopie. I niech sobie życie poukłada. I to się chyba robi małymi
krokami - jak jest smarkate "jak zrobisz tak to wyjdzie to a jak
inaczej to to - sam musisz wybrać".

3. trzeba nauczyć pewności siebie ale bez przesady - żeby nie
wyrosło na taką Bubster co to zawsze ma racje.

generalnie to ciężko mi pisać ten post. z mojej perspektywy zależy
mi tylko na tym, by mieć od dzieci względny spokój, co nie znaczy,
że ich nie trawię. Raczej chodzi o niszczenie bez powodu, darcie się
bez powodu, robienie komuś krzywdy bez powodu - czyli generalnie
domena nie tylko dzieciaków.
A natomiast czy dzietni wychowają pociechy na rozsądnych, trzeźwo
myslących ludzi którzy w życiu sobie poradzą i będą szczęśliwi, to w
sumie mi....
Jak się kiedyś na własne zdecyduje, to będzie mi zależało na tym
drugim, ale to własne będą - a to co innego.

Chyba więcej zamieszałam niż wytłumaczyłam....

[jolanta_wk]

W zasadzie mogłabym się zgodzić, co więcej nawet podobnie myślałam swego czasu,z
jedną tylko poprawką, odkąd jestem mamą Wiem, że dziecko nigdy , NIGDY nie
płacze bez powodu. Możesz wykonać prosty eksperyment, połóż się do łóżka, i
wyobraź sobie, że jesteś niemowlęciem, co znaczy, że: nie koordynujesz ruchu
kończyn, nie potrafisz przewrócić się z boku na bok, nie mówisz, możesz tylko
płakać, nie trzymasz głowy i nie kontrolujesz pracy zwieraczy, nie radzisz sobie
nawet z gazami (przepraszam za dosadność)twoje nie przyzwyczajone do pracy
jelita nadymają się i to sprawia ci ogromny ból.

A teraz wyobraź sobie, że leżąc w jednej pozycji ścierpłaś i chcesz się
odwrócić z boku na bok, uwiera cię metka kaftanika, którą mama zapomniała odciąć
i chcesz podrapać się , pamiętaj kończyny cię nie słuchają,jesteś jeszcze
bardzo małym bobasem, rodzice mają zwierzaka, jego sierść weszła ci do noska,
jak się jej pozbędziesz, ktoś za mocno zawiązał czapeczkę, co zrobisz?

To tylko kilka przykładów.

Moja córcia sprawiła, że zobaczyłam świat z innej perspektywy. I Tak na
marginesie istnieje za to płacz obliczony na wymuszenie, u nas zaczęło się to
około trzeciego roku życia. Ale to już inna para kaloszy. Pozdrawiam

[bubster]

ale z tym darciem to mi chodziło raczej o takie kilkulatki
Że niemowlaki płaczem się komunikują to wiem
ale kilkulatkom zdaża się płakać na zasadzie - bo mu sie nudiz, bo
chce zwrocić uwagę, bo chce coś wymusić

[egon26]

> generalnie pytanie jest bez sensu, na zasadzie lizania loda przez
> szybkę, co my możemy wiedzieć o wychowaniu dzieci?

Pytanie jest dobre Masz racje wychowanie nie jest łatwe i żeby było ciekawiej
nikt jeszcze tego nie uczy a osoby (choćby dziadkowie) które teoretycznie mogły
by pomóc- najczęściej przeszkadzają Z wychowaniem dziecka jest trochę jak z
odchudzaniem: generalnie człowiek ma jakąś wiedzę, wie co powinien a czego nie
powinien robić. Ale często własne słabości biorą górę nad tym wszystkim
Ja teraz mam mały kłopot z naszym synem i nie do końca wiem co mam teraz zrobić-
ogólnie jest super grzeczny i wesoły. Jak ktoś nas odwiedza potrafi to uszanować
i bawi się sam, z żoną też możemy zjeść, wypić kawę, porozmawiać (choć to
ostatnie bywa trudne bo mały gada do siebie non stop więc trzeba go
przekrzykiwać ) Problem jest ze spacerami czasem coś mu się ubzdura, spodoba i
jak chcemy iść dalej to robi małą awanturę. Nie rzuca się na ziemie ale trochę
płaczę. Z jednej strony mnie to drażni bo to nie miła scenka, ale z drugiej
ciężko mi wymagać od dziecka by słuchał mnie jak mój pies Myślę też sobie że
bycie dzieckiem jest trochę frustrujące- ktoś inny ciągle każe ci co masz robić.
Nie chciałbym go wychować by bezgranicznie słuchał innych- niech ma swoje zdanie
i czasem o nie walczy. A że na razie walczyć umie tylko poprzez krzyk i płacz,
to już inna sprawa. Zresztą wielu dorosłych nie radzi sobie ze swoimi emocjami a
co dopiero małe dziecko. I co byś na to poradziła ?

Z tym kopaniem ciebie to lekka przesada, chyba - ja się z takim bachorem jeszcze
nie spotkałem. Choć kiedyś miałem przyjemność spotkać "miłą" mamę która podeszła
do mnie w samolocie i powiedziała niemiłym tonem: "proszę się przesiąść do tyłu,
bo ja mam dziecko a tu jest więcej miejsca" - oj wkurzyła mnie święta krowa
Ale to ogólnie była jakaś idiotka bo lecieć z 3 miesięcznym dzieckiem do Tunezji
gdzie jest inny klimat i na przemian gorąco na zewnątrz i zimno od
klimatyzatorów w środku - to trzeba być osłem i niezbyt myśleć o swoim dziecku.

[bubster]

a co T robisz jak on robi awantute?

spacer, kurna ale Wam zazdroszcze - macie na to czas...

[egon26]

bubster napisała:
> a co T robisz jak on robi awantute?

Biorę na ręce i tłumacze czemu ma być po mojemu - po 5-15s jest spokój. Ale to
trochę taka "pacyfikacja" siłą. Więc chyba trzeba będzie podzielić spacery na
dwie grupy- raz idziemy w las i robi co chce i to jest jego czas. I spacery
rodzinne gdzie ma nas słuchać i to będzie chyba najlepsze rozwiązanie.

A czas na spacery przy dziecku musi być- życie się przewartościowuje i to jest
fajna. Ja odkąd urodził się mały to nawet z żoną czasem kładę się spać - kiedyś
się to nie zdarzało zbyt często. Poza tym patrząc jakim szczęściem jest zdrowe
dziecko człowiek mniej skupia się na innych "szczęściach"

[bubster]

egon26 napisał:

> Więc chyba trzeba będzie podzielić spacery na
> dwie grupy- raz idziemy w las i robi co chce i to jest jego czas.
I spacery
> rodzinne gdzie ma nas słuchać i to będzie chyba najlepsze
rozwiązanie.

niekoniecznie - wtedy pokażesz mu że jak będzie odpowiednio długo
marudził to dostanie co chce niezależnie od tego czy to ma sens czy
nie
wg mnie niewychowawcze
spytać, dlaczego tak chce - jak chce "tak bo tak" olać bo inaczej
tyran wyrośnie, jak chce z konkretnego powodu (i powód "bo mam na to
ochote" to też powód) - to ustąpić, ale na zasadzie "dziś nie
idziemy z tego i tego powodu, ale w taki i taki dzień możemy
ale nie dzielić odgórnie że tak jak on chce to będzie

> A czas na spacery przy dziecku musi być
tak, bo inaczej bez sensu jest mieć dzieci

> fajna. Ja odkąd urodził się mały to nawet z żoną czasem kładę się
spać - kiedyś
> się to nie zdarzało zbyt często.

to jak żeście to dziecko zrobili???????


> Poza tym patrząc jakim szczęściem jest zdrowe
> dziecko człowiek mniej skupia się na innych "szczęściach"
mnie ciągną bardziej te inne szczęścia

btw. jesteś dla mnei niereprezentatywny
to chyba złe słowo - chodzi mi o to że Twoja argumentacja mnie nie
przekona z jednego powodu - Twoja żona nie pracuje i zajmuje się
dzieckiem
większość obowiązków spada na nią
Ty dostajesz dziecko wypoczęte, nakarmione, "wybawione", posprzątany
dom, wyprane, wyprasowane, ugotowane itd.
więc widzisz tylko same plusy

ja nie uznaje takiego modelu rodziny, dlatego sorry - możesz mówić o
szczęściu ale dla mnie to mało wiarygodna (nic personalnego)

[egon26]

bubster napisała:
> niekoniecznie - wtedy pokażesz mu że jak będzie odpowiednio długo
> marudził to dostanie co chce niezależnie od tego czy to ma sens

Wiesz on dopiero ma 25 miesięcy - dla niego grzebanie w liściach lub kamieniach
to frajda na parę dobrych chwil. I właśnie dlatego chciałbym to podzielić.
Idziemy do sklepu, wyjazd gdzieś - dziecko musi słuchać. W las niech się
wyszaleje- on decyduje co ma robić, ale też ustalamy termin że wracamy i papa.

> to jak żeście to dziecko zrobili???????
Z tego co pamiętam to w dzień - po niezłym obiadku który sam zrobiłem Kiedyś
mijaliśmy się z żoną w łóżku ona wstawało o 7 ja się kładłem koło 6-7 i spałem
do 11-12 W nocy lepiej mi się pracowało, cisza spokój. A seks można uprawiać
w dzień

> mnie ciągną bardziej te inne szczęścia
Inne szczęścia też są fajne, ale naprawdę bledną jak się ma takie, odkąd mamy
małego, staramy się nie narzekać na przeciwieństwa losu. Może trochę to takie
otrzeźwienie jak u ludzi którzy otarli się o śmierć i doceniają co jest w życiu
najważniejsze. Dla nas on jest najważniejszy, więc to że jest zdrowy, dobrze się
rozwija daje nam wiele większą frajdę niż Hammer w garażu o którym marzyłem
zawsze;DD

> btw. jesteś dla mnei niereprezentatywny
No ja nie rodziłem, nie chodziłem w ciąży itd. Ale moja żona pracuje jak
najbardziej- od początku roku na 1/2 etatu w firmie reszta w domu. Ona pracuje
przez 4 godziny - wtedy jest opiekunka. Potem 4-5 zajmuje się smrodkiem, potem
ja zajmuje się smrodkiem a żona sobą, domem lub swoją pracą. W weekendy teraz
najczęściej spędzamy razem, ale raczej mały jest mój. Kiedyś żona pracowała
głównie w weekendy więc wtedy małym zajmowałem się ja. Mały nauczył się że
wstaje zawsze z tatą więc ile on śpi tyle ja się wyśpię. Poza tym mam jeszcze
pewne męskie obowiązki związane z paleniem w piecu, odśnieżaniem (200 m drogi),
wywożeniem śmieci, robieniem zakupów, koszeniem itd. Robie kolacje, kompie
małego i zmywam po śniadaniu (trzeba kupić zmywarkę;D) Czasem też odkurzam i
pomagam żonie w pracy. Zabieram się też za naukę gotowania bo spaghetti robione
zbyt często może się przejeść - jak się nauczę to w miarę możliwości będę robił
obiady. W weekendy jemy poza domem, u dziadków lub w restauracji. Prać za
cholerę nie umiem.
Kobietą nie jestem i chyba faktycznie żona ma więcej prac w domu - tyle że ona
po 4 godzinach pracy ma 4 z malcem i potem to co sobie zaplanuje: dom, relaks,
praca. Czasem jak jest zmęczona idziemy z małym w trasę a ona idzie na drzemkę.
Ja tego nie mam. Czasem też namówi mnie bym wyrwał się wcześniej z pracy i zajął
się malcem - odrabiam wtedy po nocach. Mały od ponad pół roku już nie sypia w
dzień więc czasem też te końcowe godziny przed snem jest marudny, więc nie jest
taki wypoczęty jak ci się wydaje. Choć to cyborg jest więc rzadko pada na pysk
Nie chcemy go "sprzedawać" telewizji więc czas trzeba z nim spędzać aktywnie,
jak jestem zmęczony najlepiej iść na spacer bo on ma frajdę a ja nie muszę się
skupiać na czerpaniu radości z dziecięcych zabaw Na samym początku wstawałem i
przewijałem go przed karmieniem - czasem 3 razy w nocy. Potem uznaliśmy że to
bezsens i mogłem spać ale od 6 był już mój. Żona nie karmi od ponad roku a ja
dalej wstaje Czasem strasznie mi się nie chce ale to taka nasza męska tradycja
i jakoś po prostu muszę wstać gdy szarpie mnie rano. Jeszcze teraz rzuca
hasełko: "już się wyspałem" i co mu zrobisz ;D
Obowiązki kobiety i mężczyzny trochę się różnią ale u nas jest ich w miarę
równo. Mógłby robić więcej w domu ale wtedy spędzałbym mniej czasu z dzieckiem,
a to też ważne. A tak mały spędza z nami mniej więcej tyle samo czasu. Żona
troszkę mniej poświęca czasu na zarabianie pieniędzy to bardziej moja działka.
Więc nie do końca jest to tak jak sobie wydumałaś

nadal nie reprezentatywnie

[bubster]

ja bym chciała opinię od kobiety, która robi karierę i dobrze się
czuję

i nie ma męża od zarabiania, bo zarabia równie dobrze, lub lepiej

[egon26]

Moja mama Męża już nie ma, miała dwóch zarabiała lepiej od obu. Teraz jest
szczęśliwą babcią, kiedy ma ochotę zajmować się wnukami to się zajmuje, a tak to
ma wolne.

Pewnie zależy jaka kariera i jaki specjalista. Mam znajomą która była szefową
kadr w lajkoniku i zwalniała kobiety po ciąży. Po ciąży ją zwolnili, ale gdzieś
teraz pracuje. Choć nie wiem co u niej słychać bo to ex mojego kumpla. Moja żona
przez prawie dwa lata mogła pracować w domu na pół etatu, teraz wróciła i też na
dobrych warunkach.

Moim zdaniem przy robieniu kariery nie zależnie czy to facet czy kobieta nie
powinno się poświęcać samego siebie, swojego czasu itd. Jasne czasem trzeba
zostać po godzinach ale by to nie było normą. A pracowanie ustawowe powinno
wystarczyć na to by wychować dziecko. Po cholerę zarabiać pieniądze i kupować
drogie rzeczy jak nie ma się czasu z nich korzystać. Poza tym nigdy nie wiadomo
kiedy będzie koniec i co wtedy z tym majątkiem. Miałem znajomego przez 3 lata
zapiepszał w Irlandii dużo odkładał mało wydawał gdy wrócił po 2 miesiącach
zginął w wypadku.
Pracować trzeba ale żyć też

"kariera"

[papalaya]

to słowo jest dla wielu bezdzietnych alfą i omegą...

kariera nie zastąpi rodziny...

komu nie zastąpi temu nie zastąpi

[bubster]

czy my się czepiamy że wolisz dzieci?
albo ściślej - czy ja się czepiam że wolisz dzieci?
nie? no to wiesz jaka jest dalsza część...

następnym razem odpowiadaj na temat :-P

[bubster]

moja praca to owszem, paranoja jeżeli chodzi o godziny ale nie o tym
pisałam
szumne słowo "kariera" nie musi (i nie powinna) oznaczać nadgodzin,
tylko chęć realizowania się w odpowiedzialnej pracy i pięcia się w
górę - niekoniecznie co pół roku awans

więc albo na temat albo szkoda mojego czasu

[egon26]

W zasadzie to ci odpowiedziałem na tyle na ile mogłem na temat. Jak to wygląda u
kobiet w dzisiejszych czasach ciężko mi powiedzieć. Ja mieszkam na wsi więc i
trudniej tu robić karierę kobietą w ogóle nie zależnie od tego czy chcą czy nie.
Jedna znajomo po urodzeniu 2 dzieci wróciła do pracy (księgowa) ale po miesiącu
się jej znudziło- ich stać by nie pracowała. Moja żona pracuje(prowadzi
rozliczenia z nfz), ale tak jak pisałem 4-5 godziny poza domem i resztę gdy ja
zajmuje się malcem- na wsi usługi są tańsze wiec i niani płacimy śmieszne
pieniądze. Jeszcze inna znajoma jest nauczycielką i ta w ogóle ma luzik bo mam
babcie. Bratowa jest księgową w Krakowie i też do pracy wróciła kiedy chciała
(po 2 latach) i wszystko gra. Dużo kobiet tutaj faktycznie nie pracuje ale to są
wiejskie realia- kobiety siedzą w domu a mężczyźni za granicą. Teraz w miastach
o pracę jest łatwiej więc pewnie karierę można przy dziecku robić. Tyle że
zostawianie potomka przy kimś obcym też jest trudne, więc część moich znajomych
z miast woli odchować dziecko te 2-3 lata do przedszkola. Lub wspierają się
babciami, jeden znajomy miał do opieki prababcie
Nie znam statystyk na ten temat, u nas jeszcze wychowanie wydaje się łatwiejsze
bo dziecko nam na szczęście w ciągu 2 lat chorowało 2 razy Więc nie ma z tym
problemu. Myślę że się da wszystko połączyć tyle że dziecko powinno być
dzieckiem obojga rodziców te same przyjemności i obowiązki. W razie choroby raz
jedno bierze urlop raz drugie itd. Wtedy i jedno i drugie ma mniejsze obciążenie
w pracy. Ale jak mówię najlepiej to mieć niepracującą babcie blisko- my nie
mamy Często czytam że nie chce ktoś obciążać swoich rodziców bo oni już swoje
dzieci odchowali, teoretycznie prawda- tyle że np. moja babcia wychowywała
mojego brata prawie przez rok, żonę wychowywali głównie dziadkowie i takiego
wspierania się dziadkami gdy ja byłem dzieckiem było bardzo dużo więc teraz
rodzice mogą "odpłacić"

czyli wychodzi

[bubster]

że praca a potem reszta czasu to dzieciak lub sprzątanie
i dlatego nie chce mieć dzieci - z egoistycznego przeświadczenia że
chcę mieć czas wolny

[egon26]

bubster napisała:
> z egoistycznego przeświadczenia że chcę mieć czas wolny

Z tego co pisałaś wcześniej to przy twojej pracy też nie masz zbyt wiele tego
wolnego czasu- więc gdzie twój egoizm?!. A jak by ci się trafiło śpiące w
dzień dziecko to przez pierwsze miesiące czasu masz tyle że hoho. W ciąży też
pod koniec każdy ginekolog da ci L4 - nawet na całą jak by się uparł.
Jasne że czasu nie ma tyle co wtedy gdy człowiek jest wolny i młody i do szkoły
chodzi. Ale dziecko najczęściej o 19-20 jest już w łóżku więc nie siedzi na
głowie non stop- tyle że nie zostawisz i nie pójdziesz wtedy na imprezę. Chyba
że masz z kim zostawić, choćby raz na jakiś czas- co trzeba robić dla dobra
związku.
Generalnie to kwestia wartości którą przedstawia dziecko dla rodziców,
wyrzeczenia owszem są ale dla nas, są tego warte. Nie w sensie materialnym - to
takie hobby Widzisz jeśli masz kogoś, nie liczysz czasu ile zeszło ci na
rozmowę z tą osobą, nie przeliczasz tego na czas stracony. To jest przyjemność,
z dzieckiem masz to samo. A mając świadomość tego że jest to część ciebie frajda
jest o wiele większa, obserwując nieudane próby dziecka doceniasz w końcu gdy
coś mu się uda, choćby największa błahostka jak zapięcie zamka. Żona nauczyła
naszego malca gdzie są piramidy i ostatnio na imieninach u żony kuzyna mój
pijany brat zaczął się chwalić moim dzieckiem jakie mądre- sam ma dwójkę Ale
to miłe jak ktoś się zachwyca itd. Poza tym to jest taka szczera dziecięca
miłość której nie da ci żaden dorosły człowiek i dla tego małego stwora jest
człowiek naprawdę ważny nie ważne czy jest się prezesem czy stróżem nocnym.

Ale chyba nie o tym miał być ten wątek Chcesz bym cię przekonał że warto mieć
dziecko?! Nie umiem

[bubster]

egon26 napisał:

> Z tego co pisałaś wcześniej to przy twojej pracy też nie masz zbyt
wiele tego
> wolnego czasu- więc gdzie twój egoizm?!

egoizm polega na tym, że to cholerstwo próbuję zmienić

> głowie non stop- tyle że nie zostawisz i nie pójdziesz wtedy na
imprezę.

no cholera właśnie i o to mi chodzi

>
> Ale chyba nie o tym miał być ten wątek Chcesz bym cię przekonał
że warto mieć
> dziecko?! Nie umiem

nie dasz rady, nawet jakbyś był w tym niezły - mnie się trudno
przekonuje

nie o tym miał być wątek ale sam zacząłeś

btw. po co Ci opinie bezdzietnych jak dzieciaka wychowywać?

[egon26]

Uwierz mi że nawet nie próbuje cię przekonywać - lubię pisać o dzieciach itd i
jeśli tak to odebrałaś to wybacz poniosło mnie.

A wątek założyłem po to by poznać wasze zdanie i tyle. Myślałem że wasze
propozycję będą w stylu: zlać gówniarza jak niegrzeczny . Poza tym chciałem
się dowiedzieć co was drażni w zachowaniu smrodków- coś co dla nas może być mało
groźne a wam działać na nerwy.

[bubster]

> A wątek założyłem po to by poznać wasze zdanie i tyle.
Ty bardzo lubisz poznawać nasze zdanie na różne tematy - to juz
jakaś obsesja

> Myślałem że wasze
> propozycję będą w stylu: zlać gówniarza jak niegrzeczny .

to nie sa propozycje "normalnych" bezdzietnych którzy dzieci nie
lubia tylko frustratów jakiś

> Poza tym chciałem
> się dowiedzieć co was drażni w zachowaniu smrodków- coś co dla nas
może być mał
> o
> groźne a wam działać na nerwy.

podejrzewam że to samo co Was - czyli rozwydrzone bachory, tylko
granicę między "jeszcze dziecko" a "rozwydrzony bachor" mamy gdzie
indziej

[egon26]

;DDD

Obsesji to mi jeszcze nikt chyba nie wmawiał Poza tym to ty się upominałaś
bym coś napisał .
Tak naprawdę mój syn, dzieci znaczą dla mnie bardzo dużo, dlatego chce się dużo
dowiedzieć o ludziach którzy mają inne niż ja pogląd. Możesz to nazywać obsesją
jeśli jest ci tak wygodnie.

[bubster]

egon26 napisał:

> Obsesji to mi jeszcze nikt chyba nie wmawiał Poza tym to ty się
upominałaś
> bym coś napisał .

nooo, bo nudno mi....
a wątkó typu - jesteście pier...ci bo nie lubicie dzieci, albo
opisów jak dzieci przeszkadzają mam już przesyt

> Tak naprawdę mój syn, dzieci znaczą dla mnie bardzo dużo, dlatego
chce się dużo
> dowiedzieć o ludziach którzy mają inne niż ja pogląd. Możesz to
nazywać obsesją
> jeśli jest ci tak wygodnie.

dowiedzieć się możesz dużo, ale pewnie nigdy tego nie zrozumiesz

[egon26]

bubster napisała:
> egon26 napisał:
> > Obsesji to mi jeszcze nikt chyba nie wmawiał Poza tym to ty się
> upominałaś
> > bym coś napisał .
>
> nooo, bo nudno mi....

To może ty masz obsesje... na moim punkcie ;D

Poza tym nie odpowiedziałaś na moje pytania z innego wątku i ciężko mi się z
tobą pisze. Możesz mi wysłać odpowiedzi na maila

> dowiedzieć się możesz dużo, ale pewnie nigdy tego nie zrozumiesz
No to chyba działa w dwie strony
Z imprezami to jest tak że z czasem się nudzą, my bardzo lubimy z żoną po górach
chodzić- mamy blisko Ale dopiero teraz tak naprawdę doceniamy te wyprawy i
chodzimy w sumie częściej niż przed dzieckiem. Kiedyś można było co weekend lub
nawet po pracy codziennie- więc zwalaliśmy że może za tydzień. Teraz jest plan
kilka dni wcześniej sprawdzamy trasę, czytamy, załatwiamy opiekę dla małego i
cieszy nas że ten dzień się zbliża. I gdy w końcu przyjdzie ten dzień
delektujemy się nim.

[bubster]

egon26 napisał:
>
> To może ty masz obsesje... na moim punkcie ;D

niech żyje egocentryzm
mam się pożegnać?

> Poza tym nie odpowiedziałaś na moje pytania z innego wątku i
ciężko mi się z
> tobą pisze.
1) z jakiego?
2) najprawdopodobniej nie chciałam - niby dlaczego mam się otwierać
przed obcą osobą z internetu?

[egon26]

bubster napisała:
> egon26 napisał:
> >
> > To może ty masz obsesje... na moim punkcie ;D
> niech żyje egocentryzm
> mam się pożegnać?

Jak chcesz to się żegnaj - to był żarcik po prostu, spodobała mi się ta "obsesja".

Oczywiście chodzi mi o wątek w którym pytam o wiek i stan cywilny. Nie pytałem o
numer konta ani jaki seks preferujesz więc nie wiem gdzie tu widzisz otwieranie
się

[bubster]

> Oczywiście chodzi mi o wątek w którym pytam o wiek i stan cywilny.

wątki czytam wybiórczo, a odpowiadam jeszcze bardziej wybiórczo
nie rozumiem, jak Ci to ma pomóc w dyskusji ze mną?
btw. jestem na forum od dawna - w wyszukiwarce po przekopaniu całej
masy nicnieznaczących postów pewnie byś doszedł i do stanu cywilnego
i możliwe że do wieku, i do mojej przewlekłej choroby tylko po co Ci
to? co Ci to o mnie powie?

> Nie pytałem
> o
> numer konta

i tak tam nic nie ma

> ani jaki seks preferujesz
ale chciałbyś się zapytać, co?

[egon26]

Ale się uparłaś.
Wiek - jest ważny bo nie wiem czy jesteś dojrzałą kobietą, czy nastolatką. Z
wiekiem światopogląd się zmienia - nie wiem czy na sprawy dzieci też ale ja
teraz mając 29 lat na pewno jestem innym człowiekiem niż mając 20.
Związki - ciężko jest planować dziecko jak nie ma się partnera to raz. Druga
sprawa dla mnie fajnie jest patrzeć, zajmować się naszym dzieckiem bo jest ono
NASZ moje i kobiety którą bardzo kocham. Jest po połączenie nasze w sensie genów
ale i w sensie pragnień marzeń, wspólnego celu itd. Dlatego o to też pytałem.
Lubię cię ale nie będę przegrzebywał forum szukając czy coś o sobie napisałaś.

> > ani jaki seks preferujesz
> ale chciałbyś się zapytać, co?

NIE Po co mi to.

[bubster]

> Wiek - jest ważny bo nie wiem czy jesteś dojrzałą kobietą, czy
> nastolatką.

29
i co - dojrzałam?


> teraz mając 29 lat na pewno jestem innym człowiekiem niż mając 20.
> Związki - ciężko jest planować dziecko jak nie ma się partnera to
raz. Druga
> sprawa dla mnie fajnie jest patrzeć, zajmować się naszym dzieckiem
bo jest ono
> NASZ moje i kobiety którą bardzo kocham. Jest po połączenie nasze
w sensie genó
> w
> ale i w sensie pragnień marzeń, wspólnego celu itd. Dlatego o to
też pytałem.

10 lat z tym samym facetem z czego prawie 3 jako małżeństwo


> Lubię cię ale nie będę przegrzebywał forum szukając czy coś o
> sobie napisałaś.

leń

>
> > > ani jaki seks preferujesz
> > ale chciałbyś się zapytać, co?
>
> NIE Po co mi to.

nie bądź taki sztywny bo Ci jeszcze niechcący drugi dzieciak wyjdzie


no to teraz napisałam, zobaczymy czy zabrniesz w stereotypy

[egon26]

bubster napisała:
> 29
> i co - dojrzałam?

Nie wiem musiałbym kolor zobaczyć;DD Ale przynajmniej nie wyjadę ci z tekstem w
stylu: "dziewczynko dziewczynko jak będziesz koło 30 to na pewno ci się zachce"
A podobne teksty już tutaj widziałem. Poza tym znam też bezdzietne koło 40
więc wynika z tego że nie jest to młodzieńcza przekora.

> nie bądź taki sztywny bo Ci jeszcze niechcący drugi dzieciak wyjdzie
Nie jestem sztywny - po prostu mam nadzieje spędzić z moją żoną resztę życia
więc po co mi taka widza o kimkolwiek.


> no to teraz napisałam, zobaczymy czy zabrniesz w stereotypy
Nie zabrnę bo nie o to chodzi. Tu chodzi o to by mi się lepiej z tobą rozmawiało
a widząc teraz że jesteśmy w tym samym wieku z podobnym stażem małżeńskim mogę
część tej wiedzy wplątać do dyskusji. Np. porównując zmienianie obsranych
pieluch do prania bielizny męża

[bubster]

> > nie bądź taki sztywny bo Ci jeszcze niechcący drugi dzieciak
wyjdzie
> Nie jestem sztywny - po prostu mam nadzieje spędzić z moją żoną
resztę życia
> więc po co mi taka widza o kimkolwiek.

??????????????
a czy ja Ci się chcę zwierzać??? naprawdę tak pomyślałeś? (tu cała
seria niezbyt miłych komentarzy, ale się powstrzymam, mając na
uwadze poniższe
mówiąc sztywny miałam na myśli że jesteś... sztywny, nie żarujesz i
nie znasz się na żartach

> Tu chodzi o to by mi się lepiej z tobą rozmawiał
> o
bez sensu, niby to Ci ma pomóc...

> a widząc teraz że jesteśmy w tym samym wieku z podobnym stażem
małżeńskim mogę
> część tej wiedzy wplątać do dyskusji. Np. porównując zmienianie
obsranych
> pieluch do prania bielizny męża

pralka to robi, nie ja
rzadko też gotuję, przeważnie mąż to robi

[egon26]

bubster napisała:
> nie żarujesz i nie znasz się na żartach

Podobno się znam Ale skończmy ten temat bo się nie rozumiem

> bez sensu, niby to Ci ma pomóc...
Ojejku, nie jestem ani socjologiem ani psychologiem tylko informatykiem moje
pytania mogą ci wydawać głupie i może takie są. Uważam że jak ktoś jest w stałym
długim związku to łatwiej jest mu wytłumaczyć jaka radość płynie z dziecka bo to
podobny układ, choć w trochę innej skali. Gdybyś tylko miała narzeczonego z
którym spotykasz się raz na kilka dni nie wiedziała byś że życie z kimś to nie
tylko same przyjemności.

> pralka to robi, nie ja
> rzadko też gotuję, przeważnie mąż to robi
Naprawdę gratuluje ja nie umiem zrobić "codziennych" dań - te nie codzienne też
mi różnie wychodzą

[bubster]

egon26 napisał:

> Podobno się znam Ale skończmy ten temat bo się nie rozumiem

się nie rozumiesz? Freud by powiedział...


> Ojejku, nie jestem ani socjologiem ani psychologiem tylko
informatykiem

tak jak mój mąż, ale on nie szufladkuje
ok - temat zamknięty

> Uważam że jak ktoś jest w stały
> m
> długim związku to łatwiej jest mu wytłumaczyć jaka radość płynie z
dziecka bo t
> o
> podobny układ, choć w trochę innej skali.

ze mną będzie trudno, mimo tych dziesięciu lat... nadal uważam, że
ta wiedza nic Ci nie da


>
> > pralka to robi, nie ja
> > rzadko też gotuję, przeważnie mąż to robi
> Naprawdę gratuluje ja nie umiem zrobić "codziennych" dań - te nie
codzienne też
> mi różnie wychodzą

a kto powiedział że gotuje codziennie?
jako prawdziwe, rasowe japiszony - korpiszony w tygodniu jemy "na
mieście" i często w weekend też - z braku czasu, lub ochoty

[egon26]

Nie wiem czy już ci ktoś to pisał ale strasznie upierdliwa jesteś. Jeśli masz
zamiar czepiać się każdego zdania to szkoda mojego czasu. Nie wiem w którym też
miejscu szufladkuje ludzi, jeśli coś mnie zaciekawi to chce to poznać i tyle.

[sibeliuss]

Nie mam dzieci i nie mówię jak je wychowywać, natomiast widząc
głupich rodziców nie radzących sobie z gnojem, którego zachowanie mi
przeszkadza głośno o tym mówię.

Egon, Ty to masz pomysły! ;)

[keltoi]

No dobra, wychowanie wg keltoja.

Niemowlaki się nie liczą, niemowlaki są nieobliczalne. Ja ostatnio odpytałam Rodzicielkę i mi opowiedziała, że bywałam (i tak aż do trzeciego roku życia) wybitnie towarzyska i potrzebowałam obecności kogoś zanim zasnęłam. Czasami domagałam się noszenia na rękach przez 40 minut i śpiewania kołysanek/piosenek/mruczanek. I udawałam, skubana, że zasypiam, ale co jakiś czas kontrolnie filowałam, czy nadal się na mnie zwraca uwagę i nie usiłuje zwiać
Także z nimi to różnie bywa. Tylko nie powinno się z nimi bywać. Ot, tyle.

Dziecię tak od roku do czterech-pięciu lat powiny być w miejscach publicznych intensywnie pilnowane i nigdy nie zostawiane samopas. Kogoś wkurzą, upaprzą, co gorsza - krzywdę sobie zrobią i będzie płacz. Wtedy za każde zachowanie dziecka pełen opieprz zbiera rodzic i nie ma się co dziwić. Ja wiem, że taki kilkulatek zrozumie "uważaj" i "nie wolno", ale nie zawsze i nie natychmiast.

Od piątki w górę powinien się już zaczynać trening kindersztuby i zachowania w towarzystwie, szczególnie w miejscach publicznych. I dalej pilnujemy, żeby nie było strat. Od ucznia podstawówki chyba można już wymagać kultury, co? Nie mówię o prawidłowym wskazaniu sztućców do escagot, ale nie biegam, nie krzyczę, nie piszczę i nie robię awantur w sklepie/restauracji, nie włażę na innych ludzi, nie dotykam ich rzeczy - to już możliwe. Najbardziej chyba denerwuje mnie właśnie taka "wszędobylskość" niektórych dzieci. Ktoś kiedyś opowiadał, jak dziecko zaczęło grzebać w torebce opowiadającej, na co mama dziecka nie zareagowała. Mnie zadarzyło się kilka razy ściągać z kolan/ odczepiać od nóg/torby/stolika/włosów/zakupów niepilnowane dzieci. To strasznie nieprzyjemne.

Z drugiej strony, coś Ci (w zasadzie - Wam) opowiem. Niedawno wróciłam z Polski i miałam w trakcie pobytu tam, i zakupów przedświątecznych, 15 minut żeby usiąść z Rodzicielką na kawę w galerii handlowej. Siedziałyśmy tak, że widziałyśmy ludzi spacerujących wzdłuż sklepów. Z tłumu wytoczył się wózek z Tatą za sterami i Mamą eskortującą Dziewczynkę, taką w wieku "właśnie nauczyłam się porządnie chodzić i bawi mnie to niezmiernie". Dziewczynka radośnie gaworzyła, pokazywała paluchem różne rzeczy i komentowała po swojemu, w sumie było to urocze, aż się z Rodzicieką obśmiałyśmy. I ni z tego ni z owego Mama złapała Dziewczynkę, wzięła na ręce i poszła - w tym samym kierunku, w którym dreptała Dziewczynka. Oczywiście ta ostatnia, pozbawiona całej zabawy, rozwyła się żałośnie na jasny przykład niesprawiedliwości jak syrena przeciwmgielna, czar prysł. No nie można już było poczekać aż sama dodrepcze do sklepu? Tak było miło...

[egon26]

Hmm... rażących błędów nie zauważyłem No może bujanie na rękach psuje tylko
dziecko - wiem bo to przechodziłem: na początku 5 minut potem 10, 15, 20, 25
przy 30 minutach powiedziałem NIE i wymyśliliśmy lepszą metodę.

Puszczanie małego dziecka samopas jest głupotą głównie ze względu na niego, choć
nam też się zdarza Mamy taką jedna restauracje gdzie miedzy stolikami jest
dużo miejsca i mały od niedawna tam sobie biega gdy czekamy na posiłek, ostatnio
nawet laseczkę poderwał Ale jak się komuś zaczyna narzucać to zabieramy
smrodka. Choć kiedyś jedna starsza para posadziła go przy swoim stoliku i dała
mu telefony komórkowe do zabawy
Głównie to co opisałaś to brak kultury i tu się zastanawiam czy tacy rodzice to
są ci sami ludzie którzy drażnią nas w życiu codziennym? Na drogach w kolejkach,
w autobusie. Może to taki typ po prostu, z potęgowany dodatkowo nie wiedzą w
tematyce wychowania dziec.

A pani która zabrała dziecko na ręce się nie dziwie, fajnie jak samo łazi jak
się śmieje jak gaworzy itd. ale wiesz ile na to czasu schodzi ? Ode mnie do
sklepu jest 8 minut na nogach z małym czasem idę 40 -a nie zawsze jest tyle czasu.

[keltoi]

egon26 napisał:

> Hmm... rażących błędów nie zauważyłem No może bujanie na rękach psuje tylko
> dziecko - wiem bo to przechodziłem: na początku 5 minut potem 10, 15, 20, 25
> przy 30 minutach powiedziałem NIE i wymyśliliśmy lepszą metodę.

Pani Matka mówiła mi, że to była moja potrzeba towarzystwa. Nie musiała ze mną na rękach chodzić _koniecznie_, ale poprzytulać, trochę pobujać, trochę pochodzić. To przytulała, bujała, chodziła i zasypiałam.

> Ale jak się komuś zaczyna narzucać to zabieramy
> smrodka. Choć kiedyś jedna starsza para posadziła go przy swoim stoliku i dała
> mu telefony komórkowe do zabawy

No, o to mi właśnie chodziło. Dziecko obserwujące sobie świat jest super, rozdarty, narzucający się gówniarz jest be. Mnie też się zdarzyło zagadać do proponującego mi swojego misia dziecka albo złapać roześmianego sprintera w stronę schodów, ale to co innego.

> Głównie to co opisałaś to brak kultury i tu się zastanawiam czy tacy rodzice to
> są ci sami ludzie którzy drażnią nas w życiu codziennym? Na drogach w kolejkach
> ,
> w autobusie. Może to taki typ po prostu, z potęgowany dodatkowo nie wiedzą w
> tematyce wychowania dziec.

To jest ten typ, masz rację. Najgorsze jest, że oni tak wychowują dzieci i uważają, że cały świat powinien to tolerować - i się tym zachwycać! Bo to przecież taaaakie słodkie... :]

> A pani która zabrała dziecko na ręce się nie dziwie, fajnie jak samo łazi jak
> się śmieje jak gaworzy itd. ale wiesz ile na to czasu schodzi ? Ode mnie do
> sklepu jest 8 minut na nogach z małym czasem idę 40 -a nie zawsze jest tyle cza
> su.

Wiem, wiem, ale tak nam się z Mamą tej "małej shopperki" zrobiło szkoda... weszła do jednego sklepu, skomentowała ze zdegustowaniem asortyment, poszła do drugiego, gdzie była widocznie zachwycona koszulkami, komentowała rówież kompozycję wystawy, pięknie przy tym gestykulując... XD W ogóle, bardzo ładnie się zachowywała. A tu taki zonk...