POCZUCIE WARTOSCI

[wioletta35okr]

Nie pamietam od ilu lat choruje....brak wlosow,rzes,brwi...ciagle zmaganie sie z wlasnym poczuciem wartosci.Mam fajne peruki,dobry makijaz a jednak boje sie nowych ludzi,sytuacji i czasem dociekliwych spojzen...

[mamma_mia1]

mam to samo;-( i fizycznie i psychicznie;-( czy możesz podpowiedzieć mi, gdzie kupujesz/zamawiasz rzęsy? - nie potrafię znaleźć nic naturalnego.

[annovi]

Ja rzęsy używam tylko na specjalne okazje. Na codzień chowam oczy za okularami korekcyjnymi i grzywką. Obowiazkowo permanentny plus dodatkowe kreski linerem. Latem najlepiej okulary przeciwsłoneczne i czapeczka z daszkiem zeby jak najlepiej się ukryć. Umieram z zazdrości gdy widzę piękne długie rzęsiska więc też mam ten sam problem co wy dziewczyny mimo pięcioletniego stażu z chorobą.

[wioletta35okr]

Nie kupuje ich bo sie odklejaja.Maluje kreski,jestem juz w tym mistrzyniawyglada ładnie i wmiare maskuja.Zamiast brwi fajna grzywka....wiec jakos daje rady.

[wioletta35okr]

Niby sie nie ukrywam i wychodze do ludzi ale za kazdym razem sie boje ze ktos,cos zauwazy....w zwiazkach nie jest lepiej,wiec moze dla tego ciagle jestem sama...Depresja tez mnie nie ominela....Juz nie szukam cudownego leku czy terapi....mam to w nosie ale czasami placze w poduszke CZEMU MNIE TO SPOTKALO?????? niby inni maja gorzej i sa szczesliwi...

[marina500]

ta choroba to paskudztwo,ale gdybym miala taka chorobe jak starzenie sie w zastraszajacym tepie!to dziekuje Bogu ze TYLKO nie mam wlosow.pozdrawiam.

[diana42]

Fajny artykuł na pocieszenie- wiadomosci.onet.pl/kiosk/panna-z-lysa-glowa,1,4156640,kiosk-wiadomosc.html. Pozdrawiam.

[magie_bankie]

"Jak Cię widzą, tak Cię piszą"- podobno
Kredką można wszystko zastąpić: kreski zamiast brwi, kreski na oku, do tego jeszcze uśmiech i nikt nie będzie zwracał uwagi,a jak zwróci, to grzecznie odpowiedzieć, że niestety jakoś mi te przeklete włosy nie chcą rosnąć i dalej się uśmiechać Ludzie nie mają rąk, nóg i żyją, inni umierają i walczą żeby żyć, nawet bez włosów, więc się nie martwmy.
Ja już się nauczyłam żyć bez włosów, nie ma lekarstwa, to nie ma wyjścia. Mam cudownego faceta, kochającą rodzinę, przyjaciół, no i zdrowie( brak włosów nie uważam za chorobę), nie wystarczy, żeby być szczęśliwym? Więc cieszmy sie z tego, co mamy, a nie narzekajmy, że czegoś nie mamy, naprawdę mogło spotkać nas coś gorszego...
Pozdrawiam Magda

[yv4]

Kiedyś było mi ciężko. Tak jak wiele z Was zadawałam sobie pytanie, dlaczego ja. Bardzo często płakałam do poduszki, zazdrościłam innym kobietom... Spotykałam się z wieloma sytuacjami, gdzie śmiano się ze mnie a nawet nazywano mnie łysą. Jak to usłyszałam-łysa- nie mogłam sobie poradzić. PŁACZ, PŁACZ, PŁACZ. Wszelkie sytuacje, kiedy ktoś kolwiek chciał dotknąć moich włosów, reagowałam szybkim unikiem. Później choroba mnie "rozpieszczała" i plamy które miałam mogłam zakryć swoimi włosami. W tym czasie poznałam swojego obecnego męża, mamy cudownego synka. Teraz kiedy włosy wypadły na nowo, jest mi troche łatwiej, mąż mnie wspiera, nie wstydzę się. Ale niestety, mam dni przygnębienia, złości. I znowu to samo pytanie dlaczego... czasami płaczę i tylko się modlę żeby synek nie odziedziczył ta paskudną chorobę. Pozdrawiam Was wszystkie

[anulkaa7]

Moje łysienie jest zdecydowanie łatwiejsze do zamaskowania niż AA, choć przez lata maskowania, zaczesywania itp.zdarzyło mi sie usłyszeć uwagi, pytania dotyczące moich włosów a właściwie ich braku...Kiedyś mnie to bolało i to bardzo, teraz boli ale już odrobinkęale wiem ,ze to w jaki sposób nas to dotyka zależy od nas samych i od naszej siły i właśnie poczucia wartości! Nie oszukuję się że włosy nie dodają urody bo dodają i to bezsprzecznie, ale cieszy mnie myśl że to co mam to "defekt kosmetyczny" a nie choroba nowotworowa...Wszyscy zdajemy sobie sprawę że cokolwiek by nas nie dotknęło to optymizm jest bardzo ważną siłą napędową , i tego Wam i sobie życzę Zaraz będzie wiosna, dni będą długie i ciepłe, spacerujmy, wyciągnijmy rodzinkę, rower, psa i do przodu!!Ja staram się być jak najbardziej aktywna, kocham spacery z moimi psami i jazdę na rowerze, cieszę się chwilą mimo wszystko...

[annovi]

a ja chodzę na fitness mimo peruki - stasznie się pocę aż pot mi sływa z głowy ale mam mocne plastry i jest ok. Trzeba cieszyć się wiosną, zaciskać zęby gdy się widzi te piękne naturalne fryzurki i rzęsiska. Ja skupiam się teraz nad poprawą pozostałych defektów mojego ciała i to mi sprawia frajdę i mniej myślę o mojej łysej głowie- to ze jestem łysa nie zwalnia mnie z tego żeby przestać pracować nad sobą. Te wszystkie piękne dziewczyny nie wyglądają tak ładnie same z siebie ale dlatego ze wkładają w to dużo wysiłku, pieniędzy i czasu. My musimy tego wszystkiego włożyć trochę więcej a może i nie....

[weterenka]

Niestety tak już jest w tej naszej"przypadłości",że nachodzą Nas te dołki....niestety

[onka70]

a ja nie robię nic łążę tylko do psychologa juz ponad rok fajna kobieta mi się trafiła....a włosy rosną,rosną i wypadaja ale sobie radzę.od listopada śmigam i jakoś tuszuję placki
ile dam radę - to moje i wiem,że moja uroda jest taka,że to wróci.czas bez peruki jest tylko mój
życzę wszystkim pozytywnych rotacji