granice...długawe

[mara68]

Mam bieżący problem tego typu... Może opiszę na konkretnym
przykładzie - będzie łatwiej. Dawno się nie udzielałam więc w
skrócie - stan "rzeczy" na dzień dzisiejszy: pasierbica lat 8, ja z
M. poślubieni w maju tego roku, obecnie w trakcie remontu
mieszkania, dzieci wspólnych brak. Mamy Małą co drugi weekend od
piątku do niedzieli, M. częściej jeśli istnieje taka potrzeba lub
jeśli mają ochotę się spotkać. Ogólnie do tej pory sytuacja była
unormowana i obywało się bez większych zgrzytów. Od niedawna
przytrafiło się że M. musi pracować czasami w sobotę lub w niedzielę
(kilka godzin). I tu mamy problem, bo w czasie kiedy on pracuje ja
siedzę z Małą. Teoretycznie "nie mam obowiązku" (to słowa M.), ale w
praktyce wczoraj usłyszałam że się na mnie zawiódł bo nie chcę
posiedzieć z Małą i mu pomóc(inaczej będzie musiał zawieść ją do
babci na inne osiedle). Ja na to że Mała przychodzi do nas głównie
po to żeby poprzebywać ze swoim tatą, nie ze mną, a wygląda to tak
że on bierze ją na piątek i sobotę (w tym konkretnym przypadku), a
na niedzielę oddaje ją Eks (bo wtedy M. ma już inne sprawy).ogólnie
wygląda to tak (z mojego punktu) - Eks gdzieś wyjeżdza daje Małą nam
w piatek i sobotę bo tak jej pasuje, mój M. w niedzielę ma jakieś
sprawy więc odda dziecko Eks ( bo jemu tak pasuje), a w sobotę z
dzieckiem posiedzę ja (kilka godzin). Tylko czy mi to pasuje?- mam
wybór : siedzieć z dzieckiem i przymknąć oko, albo wysłać dziecko do
babci ale za to mieć naburmuszonego i zawiedzionego M. Napiszcie co
o tym wszystkim sądzicie, gdzie są granice kiedy macocha może
powiedzieć nie, bez uszczerbku dla swojego związku? Takie sytuacje
będą się powtarzać w związku z pracą M.

[nini6]

Ze strony twojego M to wygląda tak: "siedzi w domu, nic nie robi i nawet się
chwilę dzieckiem nie zajmie, żeby mi pomóc."

Mała mojego M też jest u nas co drugi weekend - od piatku wieczorem do niedzieli
wieczorem. Jakiś czas temu byłam mocno zdziwiona, jak sobie uświadomiłam, że
....brakuje mi jej w tygodniu W domu się jakoś pusto robi po jej wyjściu))

Nie dasz rady polubić tego spędzania czasu z małą?
Nie namawiam cię absolutnie, ale może być naprawdę miło, jeśli znajdziecie
wspólne zainteresowania.
Jeśli "przymykanie oka" będzie cię za dużo kosztowało - masz prawo odmówić.
Może twoja dodatkowa niechęć do opiekowania się Małą wynika z tego, że w tym
czasie Eks "gdzieś wyjeżdża" - czyli ona spędza czas wolna jak ptaszek a ty i M
uziemieni z dzieckiem?

Pozdrawiam

[e_r_i_n]

mara68 napisała:

> Napiszcie co o tym wszystkim sądzicie, gdzie są granice kiedy
> macocha może powiedzieć nie, bez uszczerbku dla swojego związku?
> Takie sytuacje będą się powtarzać w związku z pracą M.

Rozumiem, że jest tak, ze dziecko w czasie, gdy tata w pracy, jest u
babci, a potem z powrotem u Was? Czyli tata nie traci na dlugosci
kontaktu, kwestia tylko, kto sie dzieckiem zajmuje w czasie jego
nieobecnosci?
Jesli tak, to IMO masz pelne prawo powiedziec, ze nie chcesz byc
nianią jego dziecka. Kluczowe jest tu ostatnie zdanie - ze to nie
jednorazowa sytuacja (wtedy pewnie nie mialabys oporow i z dzieckiem
bys zostala), tylko cos, co sie regularnie bedzie powtarzac.

[m-m-m]

Nie za dobrze temu twojemu M.?
Moim zdaniem takie postawienie sprawy, że on się na Tobie zawiódł
jest rodzajem szantażu: teraz Ty się musisz starać, by spełnić jego
oczekiwania i poświecać swój czas jego dziecku.
Bez kwasu się nie obejdzie, ale nie daj się w to wmanipulować.
Wyjaśnij mu spokojnie, że to nie jest kwestia pomocy JEMU, tylko tak
naprawdę to jego byłej żonie, która chce mieć wolne dwa popołudnia i
aby spełnić jej oczekiwania on szuka bezpłatnej niańki dla ich
dziecka (nie ważne kto nią jest - czy to Ty, czy babcia dziewczynki).
Powiedz mu, że on musi w takch sytuacjach byłej żonie odmówić, albo
się z nią na niańkę zrzucić jeśli koniecznie oboje w sobotę nie mają
czasu dla swojego dziecka a nie obarczać tym dzieckiem inne osoby.

[mamaika]

Nie zgodzę się , że to kwestia pomocy jego żonie. Facet ma obowiązek
zajmowac się własnym dzieckiem i tyle , to nie jest kwestia
uprzejmości wobec mamy tego dziecka. Inna sprawa , że tegoż
obowiązku absolutnie nie ma macochy - to kwestia li i wyłącznie jej
dobrej woli i chęci pomocy partnerowi . Nie w porządku jest tu
jedynie zachowanie tego partnera , który de facto zrzuca na
partnerkę swój obowiązek . I to właśnie partnerowi należałoby
uświadomić , w końcu jego dziecko nawet jak wzieliście ślub to nie
staje się automatycznie "wasze" .

[m-m-m]

No, nie zrozumiałyśmy się Mamaika.
Pomoc byłej żonie oznacza dla mnie konieczność bycia bezpłatna
nianką dla cudzego dziecka i to na zasadzie szantażu. Oczywiście, że
on ma obowiązek zajmować się dzieckiem i jesli ani on oni exowa e ma
dla malej czsu niech gdzie indziej szukają dla mlodej opieki.

[nangaparbat3]

> Pomoc byłej żonie oznacza dla mnie konieczność bycia bezpłatna
> nianką dla cudzego dziecka


Zaraz, czegos tu nie rozumiem - to nie mąż Autorki watku jest ojcem tego dziecka?

[kicia031]

Moze ja nie rozumiem, bo mam wlasne dzieci i nie jest to problemem
dla mnie zajac sie dodatkowo jeszcze jednym, wyjezdzlama nawet na
wakacje z wszystkimi dziecmi bez ich ojca. Tka mijeszcze przychodzi
do glowy - 8-latka to chyba nie trzeba sie non stop zajmowac? Niech
sie pobawi lalkami, poczyta, pooglada bajki w TV.

Moze warto poszukac jej kolezanki w poblizu?

Uwazam, ze Exia ma prawo do tego, by ojciec zajal sie corka raz na 2
tygodnie. Ona tez potrzebuje odpoczynku, samotne macierzynstwo jest
bardzo wyczerpujace.

[m-m-m]

Tu kwestia sprowadza sie nie do tego, że dziecko można zajć
czymkolwiek. Tu chodzi o to, ze macocha ma prawo w ogóle nie chcieć
mieć w taki sposób zajetej soboty i to jej święte prawo.

[dyderko]

Proponuję przynieść z pracy (swojej) coś do domu, po czym dać to mu
do zrobienia, a samej zająć się czymś innym (nie przyjemnościami...
w domu jest tyle do zrobienia), jak nie zabierze się do zrobienia
tego to go poinformuj że się na nim zawiodłaś bo liczyłaś że Cię
wyręczy w Twoich obowiązkach. Jak zrobi bez gadania to poinformuj go
że tak będzie co tydzień... Jeśli i to nie zrobi na nim wrażenia to
przemyśl jak można tak podzielić Wasze obowiązki by to wszystko
miało w sumie sens.

[mara68]

Dzięki macoszki. We mnie się jednak rodzi pewien bunt w związku z
zaistniałą sytuacją.
Być może gdybym miała swoje dzieci to ta jedna "sztuka" więcej nie
robiłaby różnicy.
Ale zadałam pytanie mojemu M., gdybym co dwa tyg. prosiła go żeby
posiedział np.
ze swoją teściową to czy byłby zadowolony?. Chociaż jak wiadomo moja
mama dzieckiem nie jest
i zajmować się nią szczególnie nie trzeba. Na co mój M. odparł że
Małą też się nie trzeba zajmować,
należy jej puścić film i nie zwracać na nią uwagi. Niestety ja tak
nie potrafię,bo jak to ma wyglądać -
mam ignorować jej pytania i prośby i udawać że jest powietrzem. Mała
nalezy do dzieci domagających
się uwagi i moje ewentualne odmowy mogą się skończyć jedynie na
dalszych jej prośbach i kręceniu
dziury w brzuchu żebym z nią coś robiła. Nawet jeśli spędzamy czas
we troje w weekendy, to ja
również uczestniczę w zabawach, pomagam w lekcjach - kiedy oni nie
mogą się dogadać, poświęcam też
czas na gotowanie dla nich (żeby mogli jak najwięcej czasu spędzać
razem). Dlatego trochę zabolało,
że zawodzę mojego M. ponieważ nie chcę sie zgodzić na pilnowanie
Małej
podczas jego nieobecności w weekendy.

[mara68]

Jeszcze jedna refleksja. Może dobrze na początku tworzyć większy
dystans i nie angażować się tak bardzo w życie pasierbów (tak ja w
moim przypadku, przyjęcia urodzinowe dla Małej, wspólne wakacje,
upominki, przez rok wszystkie weekendy z nami...). Nie mówię że to
było zawsze poświęcanie się, bo robiłam to z własnej woli i chęci.
A teraz się okazuje że mój M. się na mnie zawodzi bo nie chcę dać z
siebie jeszcze więcej...

[anastazjapotocka]

Ale znasz chyba przysłowie, że "jak dasz palec, to rękę odgryzą do
ramienia"?

Masz teraz taką sytuację.

Jeszcze jest czas, żeby wszystko wyprostować. Nie zgadzaj się i tyle.
To ma być czas na kontakty OJCA Z DZIECKIEM, a nie z macochą.
Powiedz mężowi, że jesteś już umówiona i niestety, nie możesz mu
służyć. Niech zawozi dzieciaka do babci.

Tyle będziesz miała miejsca w związku, ile sobie sama wywalczysz.
Mąż dobrowolnie nie zrezygnuje z bezpłatnej niańki do WŁASNEGO
dziecka. On ma same plusy: zero konfliktów z byłą - przecież
się "wywiązuje". Zero stresów z dzieckiem - siedzi w pracy.
Tak więc on ma dobre stosunki z byłą, w oczach ogółu uchodzi za
dobrego i troskliwego tatusia i jeszcze kasę zarabia.

Tylko Ty taka wredna jesteś... Oportunistka. Też coś.
Nagle zaczynasz mieć wymagania i kręcisz nosem, że to Twoim
kosztem...

A w przyszłości (o ile teraz zdecydowanie nie zareagujesz), będziesz
MUSIAŁA POGODZIĆ SIĘ NIE RAZ, że Twoje wymagania można sobie pod
tramwaj włożyć, a Twoje uczucia i odczucia - do pieca.

[m-m-m]

W ogóle generalnie trzeba od poczatku kuć żelazo póki gorące i
ustalić jasne zasady. Potem, czego masz juz przyklad Twoja dobra
wola traktowana jest jak obowiązek i wręcz czynione są Ci wyrzuty,
że tej dobrej woli nie przejawiasz.
Powtórzę jeszcze raz: nie za dobrze temu Twojemu M. ?
To jego dziecko i TY NIC nie musisz.

[nangaparbat3]

Nie, Mara, Twoj M. się na Tobie zawodzi, bo uważal, ze naprawdę zalezy Ci na
jego dziecku - bo takie sprawiałaś wrazenie, urzadzajac dla Małej przyjecie,
spędzajac z nia wakacje i wszystkie weekendy. Ma prawo mysleć, ze przebywanie z
nia i nawet opieka co drugi tydzień to dla Ciebie czysta przyjemność.

[chalsia]

jako eksia chyba bym jednak wolała, by ten czas dziecko spędziło z
własną babką a nie nexią, skoro ojciec jest zajęty.

[reksia]

Pewnego dnia wycofałam się z kontaktów z pasierbami, po kilku
akcjach ich mamci i O DZIWO jest mi z tym bardzo dobrze.Na tą
chwilę gdyby miały wrócić do normy te kontakty które miały miejsce
wcześniej -powiedziałabym zdecydowanie "NIE".

W przypadkach gdy nie ma porozumienia miedzy Exią a Nexią, uważam że
należy unikać kontaktu z pasierbami, dla własnego i dzieci dobra.

Moja Exia też zwracała się do mnie z prośbą o pomoc i zajęcie się
dziećmi gdy miała swoje pilne sprawy do załatwienia.Potrafiła
zadzwonić bezpośrednio do mnie i zwrócić się z prośbą o pomoc, ale
też nigdy nie powiedziała dziękuję.

Co więcej po pewnym czasie zaczeła sobie pokrzykiwać w moim
kierunku.Dla mnie to było sygnałem ostrzegawczym.

Na dzień dzisiejszy jak Exia chce by M spotykał sie z dziecmi musi
im zapłacić za hotel gdzie mają przebywać bo w moim domu M się z
nimi już spotykac nie bedzie.Ja sobie tego nie życzę, tak jak sobie
nie życzę obecności jej dzieci w życiu moich dzieci.

Starałam się ułożyć poprawne stosunki miedzy dziećmi, wykładałam
pieniądze na wzajemne prezenty starałam sie by moje dzieci zawsze
pamietały o wszystkich uroczystościach pasierbów (urodziny,
imieniny, świeta).Pasierbowie przyjeżdżając do nas NIGDY nie
przywiozły chociażby przysłowiowej czekolady dla moich dzieci.Nie
mówiąc o tym ze NIGDY nie zadzwoniły do moich dzieci chociażby z
głupimi życzeniami świątecznymi podczas gdy moje dwa tygodnie
wczesniej latały by znależć jak najładniejsze kartki dla chłopców.

Ja osobiście na ta chwilę nie wróciłabym do stanu poprzedniego.

M ze go nie stac na wynajmowanie hoteli, nie widuje się z własnymi
dziećmi.Jej synowie mają przez to wysoce uszczuplone kontakty z
ojcem.Niech kobita w związku z tym ponosi sobie wszelkie
konsekwencje swych poprzednich działań.

Ja osobiście wreszcie jestem spokojna.Na pytanie M "kochanie jak
myslisz..czy mógłbym..?", odpowiedam najszczerzej jak potrafię "
kochanie - wybacz ))"

[barbara001]

Ja też byłam w podobnej sytuacji. Był taki okres w naszym zyciu, że
M pracowal w kazdy weekend, od rana do późnej nocy, i wtedy ja
siedziałam z małą. Babcia jakoś nie rwała się do opieki. I przyznam,
byłam czasem zirytowana, ale nie robiłam z tego problemu. Mała ma 8
lat, i teraz tez zdarza się, że tylko ja się nią zajmuję. Wychodzę z
założenia, że tak bywa i już. Co prawda, jak czasem nie mam ochoty
na gwar dziecięcy w domu to mówię o tym M i on stara się tak
organizować czas, żebym mogła sobie pobyć sama, i nigdy nie
usłyszałam że zawiodłam oczekiwania. Ale jak są obowiązki w pracy,
ktore trzeba wypełnić, to nigdy nie powiem M, że mam dosyć jego
córki i że nie chce mi się nią siedzieć kolejny weekend. Młoda też
to rozumie, i teskni za tatą ale obydwie staramy się, żeby nie
poczuł, że robimy mu wyrzuty z tego powodu,ze musi tym razem pojść
do pracy. Bo gdyby tylko mógł zostałby w domu.

[nsc23]

Mara,
Ja zostaje z moja mloda na pol godziny maks, jak W musi isc do
skepu. Nie dlatego, ze nie chce, bo nie ma problemu, moglabym z nia
zostawac, ale dlatego, ze jest to dwulatka, a ja nie umiem
przewidziec co jej przyjdzie do glowy - nie moge za nia lazic po
calym mieszkaniu, bo czesto mam cos do zrobienia, zamykac w jednym
pokoju tez jej nie bede, bo sie mloda zanudzi na smierc.
W zwiazku w tym powiedzialam W, ze moze sobie wychodzic na pol
godzinki jak potrzebuje zrobic zakupy (zazwyczaj idzie po jakies
jedzenie dla nas na obiad, albo po cos dla malej), ale jezeli
mialabym z nia zostac na dluzej to ja sie boje i lepiej, zeby mnie
nie zostawial.
Jezeli nie chcesz zostawac z mala, a jednoczesnie nie chcesz zranic
swojego meza, to moze powiedz mu, ze czujesz sie podobnie? Ze jak
mala by sobie cos zrobila, to nie wiedzialabys co zrobic, ze nie
masz wlasnych dzieci i doswiadczenia i ze sie po prostu boisz?

[m-m-m]

>>>Ze jak
mala by sobie cos zrobila, to nie wiedzialabys co zrobic, ze nie
masz wlasnych dzieci i doswiadczenia i ze sie po prostu boisz?



Jak znam facetów, to taki tekst M. Mary z mety zbagatelizuje, że
niby co ma sie stać ośmiolatce, ktorej ona ma włączyc tylko TV.
Tu chodzi o czas, ze w ogóle Mara w odczuciu jej męża ma obowiązek
poswięcić jego dziecku, ma być darmowa opiekunką.

[reksia]

bo to w sumie takie niby nic -zostać z dzieckiem M i zająć się nim
przez godzinkę czy dwie i w sumie żaden to problem..gorzej gdy po
pewnym czasie okazuje się że zaczyna to być naszym obowiązkiem,
który ktoś egzekwuje szantażem emocjonalnym..bo to niestety ale
zaczyna chyba świadczyć o braku szacunku dla naszej macoszej osoby

[triss_m7]

Oczywiste jest ze masz prawo odmowic. To nie jest Twoje dziecko i
Twoj M nie powinien miec do Ciebie pretensji jednak... osobiscie
jestem zwolenniczka kompromisow. Twoj M dodatkowo pracuje, jestescie
w trakcie remontu wiec robi to po to, by bylo Wam zyc wygodniej. Nie
spedza tego czasu na piwie z kolegami tylko w pracy. Robi cos tez
dla Ciebie kosztem czasu swojego dziecka. To dla Twojego M tez jest
trudne, a moze nawet trudniejsze niz dla Ciebie. Mysle, ze moglabys
tez dac cos z siebie. Poprostu mozesz mu pomoc spedzajac kilka
godzin z mala. Mala ma juz 8 lat wiec nie musisz jej nianczyc, moze
sie zajac ukladanka, ksiazka czy rysowaniem. Dzieci nie gryza ale
wyczuwaja niechec.
Niemniej wybor nalezy do Ciebie.


A tak swoja droga przykre jak dla mnie takie przedmiotowe
traktowanie dziecka. Brzydko mowiac podrzucanie malej sobie wtedy
kiedy rodzicom "pasuje".
Jako matka wolalabym jednak by moje dziecko te kilka godzin spedzilo
z babcia niz niechetna nexia bo ani dla dziecka ani dla next ten
czas mily nie bedzie.
Pozdrawiam.

[nsc23]

To nie jest Twoje dziecko i
> Twoj M nie powinien miec do Ciebie pretensji jednak... osobiscie
> jestem zwolenniczka kompromisow.

Ja tez i mysle, ze nie glupie byloby rozlozenie tego obowiazku na
pare osob - albo na Ciebie i eks, albo na babcie i eks, albo na Was
trzy, generalnie na dowolna z konfiguracji. Wtedy moze wszyscy
byliby zadowoleni (albo przynajmniej rowno niezadowoleni )

Triss

[nangaparbat3]

Brzydko mowiac podrzucanie malej sobie wtedy
> kiedy rodzicom "pasuje".

Triss, a nie przyszło Ci do glowy, ze matka moze wtedy ma dodatkową robotę, albo
studiuje, a moze po prostu chce sie spotkać z kochankiem - i tak im pasuje?
Matce pasuje opieka nad dzieckiem przez 12 dni, ojcu w co drugi weekend - no
zastanów sie!

[triss_m7]

> Triss, a nie przyszło Ci do glowy, ze matka moze wtedy ma
dodatkową robotę, alb
> o
> studiuje, a moze po prostu chce sie spotkać z kochankiem - i tak
im pasuje?
> Matce pasuje opieka nad dzieckiem przez 12 dni, ojcu w co drugi
weekend - no
> zastanów sie!

Moze lepiej Ty sie zastanow zanim zaczniesz krytykowac. Nie wyrywaj
z kontekstu bo potem piszesz tego rodzaju bzdury.
Z calym szacunkem Nanga ale czytaj ze zrozumieniem! Wszedzie
podkreslam ze matka dziecka (exia) ma prawo do swojego czasu, a ojcu
i nexi nic zlego sie nie dzieje jesli wtedy sie nim zajma i take
jest moje stanowisko w tej sprawie.
Jesli chcesz mnie krytykowac to przeczytaj uwaznie wszystkie moje
posty w tym watku.
Pozdrawiam.

[nangaparbat3]

Masz rację - pisałam na bieżąco, przepraszam. I pozdrawiam.

[anastazjapotocka]

Opieka nad dzieckiem to ciężka i niewdzięczna praca, jeśli się tego
nie lubi i nie jest się na coś takiego przygotowanym.
To dziecko ma oboje rodziców i tu jest koniec dyskusji.
To, czy pan pracuje dodatkowo, aby nowej żonie sportowe autko kupić,
czy też własnoręcznie buduje dla niej willę z basem - nie ma ŻADNEGO
ZNACZENIA.

Łaski nie robi, widocznie sprawia mu to przyjemność. W czasach
prehistorycznych upolowałby dla niej mamuta.
To sprytny pan, ślepy nie jest, widzi, że żona nie chce i nie
potrafi zająć się jego córką. Nie ma nic złego w tym, że ktoś nie
lubi być niańką. Pan po prostu stosuje najzwykleją manipulację
posługując się prostą metodą: szantażem emocjonalnym. Metoda dobra i
skuteczna, tylko, że prowadzi u obiektu manipulowanego do poczucia
znacznego obniżenia własnej wartości. A to już jest fatalne i trudno
się z czegoś takiego podnieść.
M-m-m ma całkowitą rację.
Radzę Ci posłuchać Jej rad, bo są naprawdę mądre i oparte na
solidnych podstawach: rozsądku i własnym doświadczeniu.

A na dobrych układach pomiędzy mężem i jego byłą NAPRAWDĘ NIE MUSI
CI ZALEŻEĆ. A co Ci do tego? Niech się żrą.

[barbara001]

No to ja się nie zgodzę. Owszem, macocha nie ma obowiązku, ale jest
żoną tego sprytnego pana, który musi iść do pracy, żeby zarobić na
jej dom. I zwykła ludzka życzliwość, która w normalnych małżeństwach
funkcjonuje nakazuje sobie pomagać. Nawet w czasowej opiece nad
pasierbicą. Nie łączę tu historii, gdzie jest konflikt między
macochą, pasierbicą, eks itd, który skutkuje walką o pieniadze i
zakazem wprowadzania dzieci męża do domu (nie odnosze tego tez do
zadnej ze znanych mi z forum macoch i nie jest to zaden przytyk).
Nie jest naprawdę wielkim ustępstwem opieka nad dzieckiem, kiedy mąż
musi iść do pracy, i zrozumieć należy, że ta pracę szanuje i skoro
tak do niej lata, to znaczy że dzieki niej może utrzymać dom- i żonę
i dziecko. Bo owszem, mógły sobie olac i znaleźć inną, tylko być
może gorzej płatną i na innych mniej korzystnych warunkach. Nie
każdy może przebierać w ofertach pracy, i nie kazdy ma majątki
odziedziczone po szlachetnie urodzonych prababkach. Nie komentuję
słów o zawodzie emocjonalnym tego pana, ani stanowiska jego eks, ani
tez postawy babć. A nowa żona skoro sobie na męża wzięla pana z
dzieckiem to powinna wczesniej zastanowić się nad konsekwencjami,
Skoro kilka sobót poświęconych opiece jest tak trudne i męczące. Bo
tych kilka sobót to nic, w porównianu z tym, co może przynieść życie
z facetem + jego dziecko. Az boję się pomyśleć co bedzie dalej.

[anastazjapotocka]

Moje prababki proszę zostawić w spokoju, jak również mój majątek po
Nich odziedziczony oraz moje ewentualne kaprysy na temat
wyboru/doboru (?) wykonywanej pracy.

Nie mówimy o MNIE, tylko o konkretnym przypadku założycielki wątku.

Tak więc proszę ze mnie zejść i trzymać się tematu BEZ OSOBISTYCH
ZŁOŚLIWOŚCI.

Wyraziłam swoją opinię, z którą nie musisz się zgadzać, tak jak do
mnie nie muszą przemawiać argumenty innych pań.

Doradzamy NIE MNIE, tylko założycielce wątku i Ona jest tu
najważniejsza.

To na tyle.

[barbara001]

Wybacz anastazjo, ale własnie połozyłam się ze śmiechu Nie
wiedziałm że prababki i ich majątki tak bierzesz do siebie No i
nie wyzłośliwiałam się w Twoim kierunku.

Autorka wątku jest najważniejsza, ale moje zdanie jest takie jakie
jest. Inne niż Twoje, i jak sama zauważyłaś, nie musimy się ze sobą
zgadzać. I nadal uważam, ze korona nikomu nie spadnie, jak się
poopiekuje cudzym dzieckiem.

[anastazjapotocka]

DODAJ, KU ZADOWOLENIU EKSI, KTÓRA W TYM CZASIE BĘDZIE SOBIE UKŁADAĆ
ŻYCIE. Ten pan mógłby po prostu umówić się z żoną, zawrzeć taki
nieformalny ukad: ja dla Ciebie buduję własnoręcznie willę z
basenem, a to, że muszę się od tej pasjonujacej pracy odrywać w celu
niańczenia własnej córki, znacznie opóźni kładzenie marmurów na
posadzkach i sadzenie morw.

I wtedy:
- pani mówi "zgoda, kładź te marmury i sadź co żywo morwy"
- pani mówi "od marmurów marzną mi stopy, a morw nie znoszę jak
zarazy".

Bo pani MA WYBÓR. A nie cudze dziecko na karku, w charakterze
jakiejś głupiej transakcji wiązanej.

[megaa]

dziecko spedza u ojca co drugi weekend. Ile to jest % czasu z zycia
dziecka, kiedy to ta eksia moze sobie zycie poukladac (pewnie
imprezuje wowczas na calego)
Gdyby eksia nie pozwolila corce na te spotkania (co 2 weekend, co
zreszta wczesniej ustalili) to wowczas ojciec dziecka mialby
pretensje (i to jak najbardziej zrozumiale) ze matka te kontakty mu
uniemozliwia lub co najmniej utrudnia.
Mysle ze to rodzice dziecka powiinie sie dogadac w kwestii spotkan,
chociaz dla komfortu psychicznego dziecka (glupio brzmi, komfort w
takiej sytuacji) te kontakty powinny byc jak najbardziej regularne
bo pewnie corka na te spotkania czeka. Jezeli faktycznie
sporadycznie nie moze ojciec swojego obowiazku wzgledem dziecka
wypelnic (BO TO JEST OBOWIAZEK WZGLEDEM DZIECKA NIE EKSI) wowczas
moglby oplacic nna kilka godzin opiekunke skoro jego zona nie chce z
dzieckiem zostawac - bo przeciez moze nie chciec

[chalsia]

> DODAJ, KU ZADOWOLENIU EKSI, KTÓRA W TYM CZASIE BĘDZIE SOBIE
UKŁADAĆ
> ŻYCIE.

a co to komu przeszkadza? Ojciec sobie już ułożył życie (bo nie
mając dziecka u boku na codzień o to łatwiej), to matka tez chyba
może i ma prawo. Większość z macoch tu pisze, że jak eksia ma
poukładane prywatne życie i jest szczęśliwa, to i kłopotów z nią
mniej

[anastazjapotocka]

Problem polega na tym, że eksia podrzuca dziecko byłemu mężowi, a
były mąż - nowej żonie!

To OJCIEC MA OBOWIĄZEK UTRZYMYWAĆ PRAWIDŁOWE KONTAKTY Z CÓRKĄ dla
dobra rozwoju psychofizycznego tejże. A OJCIEC PODRZUCA dziecko
swojej nowej żonie. Wbrew woli i talentom wychowawczym żony.

I tak dziewczyna zamiast iść do teatru lub kawiarni, kisi się ze
znudzoną kilkulatką. I jeszcze się jej wmawia, że jest wredna...
Eksia jest zadowolona, bo "się wywiązuje" i dziecko dała ojcu.
Ojciec jest zadowolony, bo dziecko wziął i zwiał do pracy (na
marginesie: są ludzie, którym praca sprawia większą radość niż piwko
z koleżkami}, a córkę podrzucił żonie.
Obie rodziny (matki i ojca) są zadowolone, bo mają takie OBOWIAZKOWE
potomstwo.
Tylko wredną macochę trafia szlag.

Ja ją rozumiem. Mnie też by trafił.
Można ze mną coś USTALAĆ, względnie mnie uprzejmie POPROSIĆ, ale
narzucać mi się ze swoimi własnymi obowiązkami i jeszcze nosem
kręcić? Nie. Na pewno nie.

[megaa]

NIE PODRZUCA DZIECKO - a jedynie umozliwia im wzajemne kontakty.
Subtelna roznica. Skoro dorosli ludzie sie na cos umawiaja to
powinni sie tych zobowiazan trzymac.
Autorka watku powinna miec pretensje do meza a nie jak ty jej
sugerujesz zwalac wine na eksie ze corka odwiedza ich 2 razy w
miesiacu. Zauwaz ze sa to 4 dni (ew. 6 jezeli wliczamy w to piatek),
a 24 dni srednio spedza z matka. Uwazasz ze to podrzucanie wlasnego
dziecka. Dziwna logika.

[nsc23]

A nie cudze dziecko na karku, w charakterze
> jakiejś głupiej transakcji wiązanej

ale czymze innym jest zwiazek z dzieciatym facetem niz transakcja
wiazana? nie masz wyboru, bierzesz faceta i dziecko. Na ile dziecko
wplynie na Wasze wspolne zycie to osobna sprawa, ale zawsze bedzie
to dziecko Twojego faceta i bedzie w jego zyciu.

[reksia]

nsc23 napisała:
> ale czymze innym jest zwiazek z dzieciatym facetem niz transakcja
> wiazana? nie masz wyboru, bierzesz faceta i dziecko.


ano zdziwisz się ale życie z dzieciatym partnerem nie musi byc taka
transakcją))))))))wyobraź sobie że rózne związki sa oparte na
różnych podstawach,

można tez zbudować związek na zdrowych relacjach

[reksia]

acha a związanie się z partnerem nie oznacza wiązania sie z jego
dzieckiem

[coccolona]

Dokladnie tak. Mnie dzieci mojego partnera wisza totalnie i coraz czesciej daje
misiowi to do zrozumienia. Mimo to ten fakt niczego miedzy nami nie zmienia, bo
sie kochamy i jest nam ze soba (we dwojke) cudownie.

[anastazjapotocka]

Nie.
Chodzi o to, że SAMO dziecko jest w takim przypadku transakcją
wiązaną, ale OPIEKA NAD TYM DZIECKIEM, KIEDY ŻYJĄ OBOJE RODZICE -
już nie.

Oczywiście, lepiej, aby każda macocha lub kandydatka na macochę
miała świadomość, że w razie śmierci matki dziecka - SAMO DZIECKO
będzie JAK NAJBARDZIEJ JEJ PROBLEMEM.

Poza tym matki dzieci są często bardziej niż niechętnie nastawione
do nowych żon swych byłych mężów i same nie życzą sobie ścisłych
kontaków dziecka "z tą drugą", więc takie przebywanie sam na sam
macochy z negatywnie nastawianym dzieckiem może być udręką.
I jest. Dla obu stron.
Obecność (mądra i czynna) ojca neutralizuje (w każdym razie powinna
neutralizować) ewentualne konflikty i niedomówienia.

[triss_m7]

anastazjapotocka napisała:

> DODAJ, KU ZADOWOLENIU EKSI, KTÓRA W TYM CZASIE BĘDZIE SOBIE
UKŁADAĆ
> ŻYCIE.

Nic zlego w tym nie widze. Co, kobieta nie ma prawa ukladac sobie
zycia? Raz na dwa tygodnie ojciec zabiera corke. Raz na dwa tygodnie
ta kobieta ma czas dla siebie. Ta kobieta MA PRAWO UKLADAC SOBIE
ZYCIE! Ojciec dziecka nie musial byc codziennie zajmowac sie mala i
wtedy mial czas na ukladnie - ona ma tylko co drugi week-end.

> Bo pani MA WYBÓR. A nie cudze dziecko na karku, w charakterze
> jakiejś głupiej transakcji wiązanej.

Tak, pani ma wybor ale jest jedno "ALE". "Widzialy galy co braly"
Kazda z nas powinna miec swiadomosc tego, ze jesli wiaze sie z
czlowiekiem, ktory ma juz dzieci to ma wobec nich obowiazki.
Nie jest sztuka tupac nogami tylko dlatego ze "mam prawo".
Zdecydowanie wieksza sztuka jest wspolne rozwiazywanie powstalych
problemow oraz wzajemna pomoc. Partnerstwo i kompromis.

[reksia]

triss_m7 napisała:


> Nie jest sztuka tupac nogami tylko dlatego ze "mam prawo".
> Zdecydowanie wieksza sztuka jest wspolne rozwiazywanie powstalych
> problemow oraz wzajemna pomoc. Partnerstwo i kompromis.

partnerstwo i kompromis nie ma nic wspólnego z obowiązkiem
zajmowania się CUDZYM DZIECIAKIEM, to obowiązek rodziców, a nie ich
nowych partnerów!

[triss_m7]

> partnerstwo i kompromis nie ma nic wspólnego z obowiązkiem
> zajmowania się CUDZYM DZIECIAKIEM, to obowiązek rodziców, a nie
ich
> nowych partnerów!

Tak, zajmowanie sie dzieckiem jest obowiazkiem rodzicow. Jednak
mozna w ramach kompromisu i partnerstwa pomoc partnerowi w opiece.
Zwlasza, gdy partner tez robi cos dla drugiej osoby (w tej sytuacji
dodatkowa praca ojca w week-endy). Ojciec urywa ten czas dziecku.
Gdyby opuszczal te dni pracy to nexia krecilaby nosem ze nie dba o
ich wspolny dom. Czemu winne jest to dziecko? Wszyscy mysla tylko o
swoim czasie, a nikt nie pomyslal o tej malej. Przerzuca sie ja jak
towar jak komu wygodniej. Skoro ojciec ma obowiazek zajmowac sie
dzieckiem to nich odpusci prace w te dni gdy ma corke pod opieka.

[mamba30]

triss_m7 napisała:

Skoro ojciec ma obowiazek zajmowac sie
> dzieckiem to nich odpusci prace w te dni gdy ma corke pod opieka.
>


I to by było moim zdaniem najlepsze rozwiązanie. Bo ja równiez
uważam, że macocha nic nie musi, aczkolwiek może chcieć.

Tak czytam wszystkie wypowiedzi i tak sobie myślę, że czasami dla
dobra ogółu (jeżeli dziecko nie jest nastawione anty do macochy), to
macoszka mogłaby sie małą zająć. Ale z drugiej strony regularne
powierzanie jej opiece dziecka bez wcześniejszych konsultacji jest
nie fair. A tekst tatusia to juz w ogóle mnie powalił na kolana.

[mamaika]

Triss na litość boską o dziecku to winni myśleć jego rodzice , z
ostatnim zdaniem się zgadzam w 100 % .

[m-m-m]

>>>>Czemu winne jest to dziecko? Wszyscy mysla tylko o
> swoim czasie, a nikt nie pomyslal o tej malej


Skoro nie pomyśleli o niej rodzice to nie ma powodu by oczekiwać
takiego myślenie od macochy.

[triss_m7]

Dziewczyny,
Nie twierdze ze myslenie i zajmowanie sie dzieckiem jest obowiazkiem
macochy. Nie probuje rowniez ubrac macochy w fartuszek niani.
Niemniej uwazam, ze mozna znalezc wspolne rozwiazanie takie, by
kazdy mogl byc zadowolony.
Nie mozna tylko oczekiwac a od siebie nic nie dac.

[m-m-m]

Autorka wątku dała z siebie aż za dużo. Do tego stopnia za dużo, że
teraz jej M. uważa, że to oczywiste i to jest wręcz jej obowiązek,
czemu dał wyraz szantażując ją emocjonalnie.

[triss_m7]

I jeszcze jedno: ten facet po prostu oczekiwal pomocy od swojej
najblizszej osoby - zony. Nie wyobrazam sobie stawania "w poprzek"
tylko dlatego ze "mam takie prawo" a on "ma obowiazki".
Mysle, ze ten facet chcial rozwiazac problem najlepiej jak potrafil
tak, by byl wilk syty i owca cala ale jesli nie ma ustepstw,
kompromisu i partnerstawa w zwiazku to ciezka sprawa bo zawsze ktos
bedzie niezadowolony. Wystarczy tylko odrobina dobrej woli.

[kasztanka5]

reksia napisała:

> partnerstwo i kompromis nie ma nic wspólnego z obowiązkiem
> zajmowania się CUDZYM DZIECIAKIEM, to obowiązek rodziców, a nie
ich
> nowych partnerów!

To NIE JEST osobista wycieczka, ale pytanie reksiu -
uslyszalas to od swojego meza? (
Z ojczymem jest inaczej niz z macocha?

[kasztanka5]

Juz wyjasniam, dlaczego to napisalam -
o ile macocha, ktora nie ma wlasnych dzieci bez skrupulow moze tak
podejsc do tematu, o tyle macocha, ktorej dzieci mieszkaja z nia i
ojczymem powinna sie troche zastanowic.
Ja naprawde nie wyobrazam sobie, by NM nie ugotowal dzieciom obiadu,
nie wyszedl z nimi gdzies, nie pomogl przy lekcjach czy innych
typowo RODZINNYCH zachowan.
Mnie sie wydaje, ze ile daje, tyle samo moge lub powinnam oczekiwac.

[reksia]

kasztanka5 napisała:

> reksia napisała:
>
> > partnerstwo i kompromis nie ma nic wspólnego z obowiązkiem
> > zajmowania się CUDZYM DZIECIAKIEM, to obowiązek rodziców, a nie
> ich
> > nowych partnerów!
>
> To NIE JEST osobista wycieczka, ale pytanie reksiu -
> uslyszalas to od swojego meza? (
> Z ojczymem jest inaczej niz z macocha?

Kasztanko ))))))))))to jest osobista wycieczka i bardzo żałosna,
ale cóż widocznie juz tak musisz;P

gdyby jeszcze była trafiona, zamiast nadinterpretowana to być może
byłabym w stanie odpowiedzieć-niestety chybiłaś-mój M ma bardzo
dobre kontakty z moimi dziecmi i bardzo chętnie sie nimi zajmuje


Dlatego raz jeszcze powtórze-jako osoba w której domu nie ma tego
typu problemów jak problem "zająć się dzieckiem partnera czy nie"
żezajmowanie się CUDZYM DZIECKIEM to OBOWIĄZEK rodziców, a nie ich
nowych partnerów!

jesli mój M zajmuje się moimi dziećmi i chce sie nimi zajmować TO
JEST TO JEGO WOLNA WOLA, a nie obowiązek, jeżeli ja przez wzgląd na
zachowanie jego Ex, nie mam ochoty na kontakt z jego dziećmi (miedzy
innymi dla dobra tych dzieci) mój M to rozumie i szanuje moją
decyzję i na te kontakty nie nalega.Wszystko w temacie.

[e_r_i_n]

barbara001 napisała:

> Nie jest naprawdę wielkim ustępstwem opieka nad dzieckiem, kiedy
> mąż musi iść do pracy, i zrozumieć należy, że ta pracę szanuje i
> skoro tak do niej lata, to znaczy że dzieki niej może utrzymać dom-
> i żonę i dziecko.

Dla kogo nie jest, dla tego nie jest. Nie kazdy ma ochote zajmowac
sie cudzymi dziecmi. Ja sie na przykład do tego nie nadaje - owszem,
w podbramkowej sytuacji nie ma sprawy. Ale wpuszczac sie w kanał
regularnego zajmowania sie obcym dzieckiem tylko dlatego, ze ktos
idzie po najmniejszej linii oporu? Dziewczyna jest PARTNERKĄ faceta,
a nie bezpłatna nianią jego dziecka.

> Bo tych kilka sobót to nic, w porównianu z tym, co może przynieść
> życie z facetem + jego dziecko.

To jest zaden argument. Jest stan faktyczny taki, jaki jest i na
jego podstawie podejmuje sie decyzje.

[triss_m7]

> a ja się z tym nie zgodzę. Bo "oczekiwanie pomocy" w tym wypadku
> oznacza wyręczenie, po drugie - prośba o pomoc zakłada możliwość
> odmowy. I to odmowy przyjętej z pełną świadomością, że nie ma się
> prawa mieć o nią pretensji.

Oczywiscie ze autorka watku ma prawo odmowic i nie probuje
powiedziec ze jest inaczej. Zatem... ale o co chodzi???

> Facet nie chciał rozwiązać problemu - tylko zwalić go na kogoś
> innego. Cóż on takiego niby rozwiązał? i gdzie tu jest wilk syty i
> owca cała, bo nie zauwazyłam? no chyba że założymy, że macocha
jest
> pomijalna...

Nie uwazam ze nalezy macoche i jej zdanie pominac w tej sytuacji
zwlaszcza gdy oczekuje sie od niej pomocy.
Piszac o zadowoleniu wszystkich mialam na mysli wspolne rozwiazanie
sytucji - jeszcze raz powtarzam: KOMPROMIS.
Malo tego, gdy czlowiek wiaze sie z partnerem z dzieckiem powinien
miec swiadomosc ze takie sytuacje sa nieuniknione.
Skoro partner pracuje w week-endy by zylo sie im wygodniej to niech
nie robi tego w czasie przeznaczonym dla dziecka. Tylko zeby potem
nexia nie wylewala kolejnych zalow ze nie dba o ich wspolny interes.
Przy odrobinie dobrej woli mozna wszystko poukladac.

[luna67]

Mara68, problem u was juz powstal i ty sie juz powoli "buntujesz", gdyz nie
podoba sie tobie taki uklad, na ktory tez bym sie nie zgodzila (wiadomo jakbys
problemu nie miala to bys nie pisala

Korona z glowy tobie nie spadnie jak zostaniesz z mala pare godzin, ale
warunkiem jest; ze ty tego chcesz, to jest tu najwazniejsze, nic nie robic w
brew wlasnej woli, gdyz zaczniesz czuc niechec do tych przymusow ze strony
twojego M, no i kryzys gotowy, a pozniej moze (nie musi) powstac niechec do tego
dziecka (a szkoda by bylo).

Ojczulek widzac zalazki twojego buntu, chce wywolac u ciebie wyzuty sumienia
(znam to) mowiac tobie;"że się na tobie zawiódł bo nie chcesz posiedzieć z Małą
i mu pomóc" i moze ciebie tez w przyszlosci z byle jakiego powodu obarczyc wina
za kryzys miedzy wami, bo sie "stawialas" i nie czytalas w jego myslach.
Oj manipulant z twojego M.

Najrozsadniej bedzie, pokazac twojemu M granice, ktore nie powinien przekraczac,
jezeli teraz ulegniesz, bedzie sobie pozwalal w przyszlosci na jeszcze wiecej, i
obojetnie co bys nie zrobila zawsze bedzie malo.


Zycze wam wszystkiego naj....

[dominika303]

No więc tak- świadomie to na dziecko zdecydowli sie M i exia więc
niech świadomie za nie odpowiadają, a nie podrzucają je macosze , bo
im coś regularnie wypada i oni mają prawo do wywiązywania sie ze
swoich obowiazków zawodowych (m) i rozrywek(exia).
Ale moje drogie panie czy macohca nie ma prawa wyboru?
Wg większości nie , bo związała sie z dzieciatym
Ale przeciez to nie jej dziecko !
To nie jej obiwiązki!

Ja olałabym manipulacje M, bo on nie chce narażac się exi, nie chce
narażac sie babciom - ale z pełną premedytacją naraża sie autorce
wątku i mało tego jeszcze ją próbuje sprowadzić do parteru .

Na miejscu autorki watku bardzo szybko znalazałbym sobie zajęcie na
weekendy - np studia, nigdy w życiu nie marnowałabym czasu na obce
dziecko, wolałabym ten czas wykorzystać przyjemniej dla siebie.

Jak rodzice mają kłopot z dzieckiem to opłacają opiekunkę, a nie
podrzucają po wszytskich znajomych. Więc nie bardzo rozumiem ,
dlaczego po rozwodzie ich dzieckiem ma zajomować się za darmo
maoccha? a nie opiekunka za pieniądze?

Życzę wiecej asertywności i wiecej wiary w siebie

[anastazjapotocka]

Z satysfakcją stwierdzam, że Dominika przywróciła mi wiarę w zdrowy
rozsądek i tym samym dołączyła do elitarnego Klubu Kobiet Które
Lubię i Podziwiam.

[mara68]

Dzięki macoszki za wszystkie opinie na temat zaistniałej sytuacji.
Przepraszam że tak późno odpisuję ale dopiero znalazłam wolną chwilę
na przeczytanie i refleksję. Jedne z Was radzą większy kompromis,
drugie większą asertywność i dbałość o własne interesy.
Z niektórymi stwierdzeniami nie zgadzam się zupełnie -np. z takimi
że mój M. się stara i pracuje w weekendy (żeby mi było wygodniej). Z
mojej strony to wygląda nieco inaczej - oboje pracujemy na nasze
wspólne "wygody" (jeśli chodzi o ilość godzin ja znacznie więcej).
Życie tak się ułożyło że ja pracuję intensywnie cały tydzień, a mój
M. kilka dni w tygodniu i w związku z tym ma czasami pracujące
weekendy. Ja natomiast w weekend chciałabym odpocząć itd.
Kontakty z Małą spokojnie da się tak zorganizować, żebym ja nie
zostawała z nią jako jedyne opiekun na pół dnia (co drugi
weekend).
Druga poruszona sprawa - mojej świadomości tego że M. ma dziecko.
Wydaje mi się, że ja taką świadomość posiadam. Mała bywa u nas co
drugi weekend podczas których ja również się nią zajmuję, mamy dobry
kontakt i nie jest to sytuacja pt.wrogo nastawiona macocha przebywa
z dzieckiem, oprócz tych weekendów Mała uczestniczy we wszystkich
ważniejszych spotkaniach rodzinnych (w mojej rodzinie i rodzinie M),
ma u nas swój pokój, spędza z nami wakacje, a tata zajmuje się nią
także wtedy gdy ma na to ochotę lub gdy sytuacja tego wymaga.
Jeśli komus odpowiada zajmowanie się dzieckiem męża kosztem własnych
planów to jest to w porządku, ale skoro dla mnie ta granica już
przesunęła się ciut za daleko to mówienie że moje "nie" jest powodem
do rozczarowania moją osobą jest mocno nie fair (co mojemu M. już
wyartykułowałam). Kończąc, bo się rospisałam straszliwie: życie
napisało w ostatni weekend swój scenariusz, w związku z remontem
musiałam zająć się pilnie innymi sprawami(które nie mogły poczekać) -
Mała została ze swoją mamą która jak się okazało w sobotę była już w
domu. Porozmawiałam z M. na spokojnie i ustaliliśmy że ja będę
zostawać z Małą tylko wtedy gdy nie ma innego wyjścia (a nie jako
pierwsza deska ratunku pod ręką. Zobaczymy co życie pokaże. Dzięki
raz jeszcze za wszystkie wypowiedzi. pozdrawiam

[nangaparbat3]

burza4 napisała:
>
> P.S. nie przyszłoby mi do głowy wysyłać dziecko do eksa wiedząc że
> on pracuje. Po kiego grzyba niby miałoby siedzieć z neksią, a nie
> np. babcią jeśli już nie miałabym jej z kim zostawić? dziecko ma
> budować relacje a z ojcem, jeśli jego nie ma - to spotkanie jest
> bezcelowe.


Taaaak? A Eksia nie pracuje? Dzień w dzień musi zapewnic dziecku opiekę - coś
sie stanie, jak raz na dwa tygodnie pomysli o tym szanowny tatuś?

[nangaparbat3]

Bardzo ciekawy watek i nie z punktu widzenia relacji macocha/pasierbica, tylko
żona/maż.
Zawsze mi się zdawało, ze małzeństwo w ogole po to sie zawiera, by ludzie sobie
nawzajem pomagali, wspierali sie w tym, co zycie przyniesie, a życie pomysłow ma
duzo.
Mara przed slubem spedzala duzo czasu z pasierbicą, zorganizowała dla niej
przyjecie, zgodziła się na wspolne wakacje. Co sobie myslał - wtedy jeszcze
przyszły - maż? ano, ze Mara jego dziecko lubi, ze przebywanie z nim to dla niej
przyjemność. To takie dziwne, ze teraz poczuł sie rozczarowany? No wybaczcie,
trudno sie nie poczuć - a nawet gorzej.
A te teksty o dawaniu palca - no kpina po prostu.
Że macocha nie ma obowiazku zajmować się CUDZYM dzieckiem?
A co to znaczy "cudze" - należące do czlowieka, którego prawopodobnie się kocha,
a prawie na pewno te miłość sie deklaruje?
I ja rozumiem, ze mozna nie chciec sie w takiej dawce dzieckiem zajmować, z
tysiąca róznych powodów. I mozna o tym z mezem pogadać, znaleźć sensowne
wyjscie, takie ktore bedzie do przyjecia dla wszystkich. Natomiast krzyki (tu
nie mam na myąli postów Mary, ale wielu uczesniczek dyskusji), ze on nie ma
prawa, ona nie ma obowiazku - co to ma wspólnego z bliskim zwiazkiem dwoch
odpowiedzialnych osob? Z zaufaniem, życzliwością, miłościa wreszcie?
a co, jeśli Ex - oby zyła jak najdłuzej - wpadnie pod auto lub umrze na wylew?
Bo jak dotad na nia spada prawie 90% opieki nad dzieckiem.
Co wtedy - rozwód? Bo nie będę sie cudzym dzieckiem opiekować?

[e_r_i_n]

nangaparbat3 napisała:

> Mara przed slubem spedzala duzo czasu z pasierbicą, zorganizowała
> dla niej przyjecie, zgodziła się na wspolne wakacje. Co sobie
> myslał - wtedy jeszcze przyszły - maż? ano, ze Mara jego dziecko
> lubi, ze przebywanie z nim to dla niej przyjemność. To takie
> dziwne, ze teraz poczuł sie rozczarowany? No wybaczcie,
> trudno sie nie poczuć - a nawet gorzej.

Róznica miedzy zachowaniami wymienionymi, a tym, co 'teraz' jest taka, ze tamto
robiła DOBROWOLNIE, tutaj jest do tego zmuszana.
A chyba wiadomo, ze 'z niewolnika nie ma robotnika'.

> A co to znaczy "cudze" - należące do czlowieka, którego
> prawopodobnie się kocha, a prawie na pewno te miłość sie deklaruje?

Dla mnie kazde dziecko, ktore nie jest MOJE, jest CUDZE. To chyba proste?

> Natomiast krzyki (tu nie mam na myąli postów Mary, ale wielu
> uczesniczek dyskusji), ze on nie ma prawa, ona nie ma obowiazku -
> co to ma wspólnego z bliskim zwiazkiem dwoch osób.

Bardzo duzo. Sa w zwiazku sprawy wspolne, sa takie, ktore sa obowiazkiem jednego
z malzonkow, a drugi malzonek wlasnie moze, a nie musi w nich uczestniczyc.
Wobec moich rodzicow to ja mam obowiazki (typu opieka na starosc) - moj maz moze
mi w tym pomoc, ale nie musi. To samo dotyczy dziecka jednego z partnerów -
pewnie, ze milo, fajnie i w ogole, gdy macocha/ojczym aktywnie uczestnicza w
jego zyciu. Ale na dluzsza mete to działa tylko wtedy, gdy robia to, bo chca, a
nie z poczucia obowiazku, czy 'bo tak wypada'.

> a co, jeśli Ex - oby zyła jak najdłuzej - wpadnie pod auto lub
> umrze na wylew?
> Bo jak dotad na nia spada prawie 90% opieki nad dzieckiem.
> Co wtedy - rozwód? Bo nie będę sie cudzym dzieckiem opiekować?

Wtedy to bedzie inna sytuacja. Temat walkowany sto razy - pewnie wiele z nas
zastanowiloby sie nad zwiazkiem ze swoim aktualnym facetem, gdyby to on
sprawował opieke nad dzieckiem. I niekoniecznie wszystkie zwiazki by zaistnialy.
Jednoczesnie pewnie kazda z nas liczy sie z mozliwoscia, ze dziecko z ojcem
zamieszka, z takich czy innych powodow.
Co nie znaczy, ze teraz nalezy wczuwac sie w role macochy w 100% zaangazowanej.
Oraz ze w sytuacji, gdy stanie sie macocha calodobowa, po rowno bedzie sie
dzielic obowiazkami wobec pasierba - bo nadal macocha bedzie 'do pomocy' przy
dziecku, a nie do takich samych prac, jak ojciec.

[nangaparbat3]

e_r_i_n napisała:

> Róznica miedzy zachowaniami wymienionymi, a tym, co 'teraz' jest taka, ze tamto
> robiła DOBROWOLNIE, tutaj jest do tego zmuszana.
I to własnie mnie fascynuje - ze to samo, co przed slubem było przyjemnoscia, po
slubie staje się uciązliwym obowiazkiem.

> Dla mnie kazde dziecko, ktore nie jest MOJE, jest CUDZE. To chyba proste?

Nie. Dla mnie nie - bo nawet moje dziecko nie jest moja własnością.
Więc w ogole kategoria wlasne/cudze odpada.
ale domniemywam, ze wychodzi się za kogoś, kto jest dla nas wazny, wiec i to, co
dla niego najwazniejsze, i dla nas nie jest obojetne - obce.ale widać to jakaś
moja schiza.
>
> Bardzo duzo. Sa w zwiazku sprawy wspolne, sa takie, ktore sa obowiazkiem jedneg
> o
> z malzonkow, a drugi malzonek wlasnie moze, a nie musi w nich uczestniczyc.
> Wobec moich rodzicow to ja mam obowiazki (typu opieka na starosc) - moj maz moz
> e
> mi w tym pomoc, ale nie musi.
W zyciu w ogole NIKT NIC NIE MUSI. alemezowi, ktory by mi powiedziała "choroba
twoich starych rodziców to nie moj problem, radź sobie sama" powiedziałabym:
pakuj manatki. Albo sama bym spakowała swoje.

Ale na dluzsza mete to działa tylko wtedy, gdy robia to, bo chca, a
> nie z poczucia obowiazku, czy 'bo tak wypada'.

Nieprawda. Bardzo duzo mozna robic z poczucia obowiazku wobec bliskich, i robi
się. Zawsze chciałaś w nocy wstawać do dzieci? Trzymać za rączki, kiedy uczyły
sie chodzić? Sprzatasz i gotujesz bo taka masz ochotę? Do pracy chodzisz zawsze
i wyłacznie bo taką masz chęć?
Ja sama jestem skrajnie nieobowiazkowa osoba - widomym znakiem ilość literówek w
moich postach.
Może dlatego tak łatwo mi tego obowiazku bronic, a nawet czasem tego, co "wypada".



>
> > a co, jeśli Ex - oby zyła jak najdłuzej - wpadnie pod auto lub
> > umrze na wylew?
> > Bo jak dotad na nia spada prawie 90% opieki nad dzieckiem.
> > Co wtedy - rozwód? Bo nie będę sie cudzym dzieckiem opiekować?
>
> Wtedy to bedzie inna sytuacja.

Ale dziecko bedzie to samo, i maz też.


Temat walkowany sto razy - pewnie wiele z nas
> zastanowiloby sie nad zwiazkiem ze swoim aktualnym facetem, gdyby to on
> sprawował opieke nad dzieckiem. I niekoniecznie wszystkie zwiazki by zaistnialy.

Ale chyba rozumna kobieta ma swiadomość, że to sie moze zdarzyc?
> Jednoczesnie pewnie kazda z nas liczy sie z mozliwoscia, ze dziecko z ojcem
> zamieszka, z takich czy innych powodow.
> Co nie znaczy, ze teraz nalezy wczuwac sie w role macochy w 100% zaangazowanej.
> Oraz ze w sytuacji, gdy stanie sie macocha calodobowa, po rowno bedzie sie
> dzielic obowiazkami wobec pasierba - bo nadal macocha bedzie 'do pomocy' przy
> dziecku, a nie do takich samych prac, jak ojciec.
>
To znaczy? Nie ugotuje obiadu, bo dziecko tez by go jadło?

[e_r_i_n]

nangaparbat3 napisała:

> Nie. Dla mnie nie - bo nawet moje dziecko nie jest moja własnością.

To nie jest kwestia własności. To kwestia uczuć. I czegokolwiek byśmy nie
napisali fakt jest jeden: dziecko innych ludzi jest nam obce. Nie znaczy
obojetne i bez znaczenia - ale nadal nie moje. Jest mnostwo obcych dzieci, ktore
sa dla mnie wazne. Ale moje nawet najwieksze uczucia do nich nie sprawiają, ze
przestają one byc obce (czyli NIE MOJE).

> dla nas nie jest obojetne - obce

Obce nie znaczy obojętne.

> alemezowi, ktory by mi powiedziała "choroba twoich starych rodziców > to nie
moj problem, radź sobie sama" powiedziałabym:
> pakuj manatki. Albo sama bym spakowała swoje.

Ja bym to samo zrobiła z mezem, ktory KAZAŁBY mi sie zająć swoimi rodzicami. Bo
nie na tym polega malzenstwo, ze sie komus cos kaze, a jesli ten ktos
protestuje, to sie 'oburza', 'obraza', 'czuje urazonym i zawiedzonym'. I tutaj
wszystko sie rozbija o ROZMOWE i USTALENIE, nie oczekiwanie, ze skoro jestesmy
malzenstwem, to nie ma miejsca na odmowe.

> Zawsze chciałaś w nocy wstawać do dzieci? Trzymać za rączki, kiedy > uczyły
sie chodzić?

Porownywanie obowiazkow wobec wlasnej rodziny z obowiazkami (no, sorry) wobec
obcych ludzi mija sie z celem. Pewnie, ze nie zawsze chcialo mi sie wstac w nocy
- tyle, ze te okresy niecheci byly sporadyczne. W przypadku robienia czegos z
przymusu sa raczej norma. Tyle tylko, ze wszystko co robie przy moim dziecku czy
z nim jest prosta konsekwencja decyzji o jego posiadaniu i OBOWIAZKIEM z tego wy
nikajacym. Macocha wobec pasierbow obowiazkow nie ma.

> Sprzatasz i gotujesz bo taka masz ochotę?

Sprzatam i gotuje TYLKO, gdy mam na to ochotę .

> Do pracy chodzisz zawsze i wyłacznie bo taką masz chęć?

Mhm :0. Bardzo lubię moją pracę.

> Może dlatego tak łatwo mi tego obowiazku bronic, a nawet czasem
> tego, co "wypada".

Ale ja nie twierdze, ze wszystko trzeba rozpatrywac w kategorii musze - robie,
nie musze - mam w nosie. Tyle tylko, ze tak jak dajemy innym prawo oczekiwac od
nas zrobienia czegos 'bo wypada', tak powinnismy miec prawo odmowic. Nie wypada
mi odmówic zajęcia sie dzieckiem bliskiej kuzynki, gdy ona idzie do lekarza. Ale
mam prawo odmowic, jesli zechce zrobic ze mnie darmowa nianie kilka razy w tygodniu.


> Ale dziecko bedzie to samo, i maz też.

Owszem - to samo dziecko, ten sam mąż. Ale sytuacja inna - wiec sie do niej
bedzie dopasowywało.

> To znaczy? Nie ugotuje obiadu, bo dziecko tez by go jadło?

Bez absurdów.

:)))

[nangaparbat3]

Słuchaj,
lece na nowego Tarantino, muszę konczyc.
Gdybym nie sprzątala z poczucia obowiazku, robiłabym to 4 razy w roku (dla
przyjemniości).
Pracę swoja uwielbiam, ale jak mam zdazyć na osmą, kjrew mnie zalewa i robie to
wyłącznie z poczucia obowiazku.
My sie chyba niepotrzebnie sprzeczmamy, mam silne przekonanie, ze z Tobą
dogadalabym sie od razu, ale pisząc wciąż masz (dla mnie) za plecami Nastusię i
Coccolonke i jeszcze takm kogos i nie potrafie sie od tego zdystansować).
Pozdrawiam serdecznie
nanga

[e_r_i_n]

nangaparbat3 napisała:

> ale pisząc wciąż masz (dla mnie) za plecami Nastusię i
> Coccolonke i jeszcze takm kogos i nie potrafie sie od tego
> zdystansować).

Jak wrócisz to to rozwiń, proszę .
Bo tak się nerwowo ogladam i nikogo za plecami nie widze (a juz na pewno nie
Nastusię ), ale wiesz, wzrok mi się ostatnimi czasy pogorszył, więc istnieję
opcja, że niedowidzę .

[nangaparbat3]

Spieszyłam się, bo mi dziecko nad głowa stało, ze się spóźnimy, chodziło mi o
to, ze niby dyskutuje z Tobą, ale jednocześnie nie potrafie odciać sie od tego,
co Nastka i Coccolonka pisały - to oczywiscie moj problem, dostrzegam go, ale
nie potrafie sobie z nim poradzić, emocje mnie zalewają po prostu.

[m-m-m]

>>>nie potrafie sobie z nim poradzić, emocje mnie zalewają po
prostu.



Jakie emocje nangaparbat3? Osoby, które wymieniłaś mają po prostu
inne zdanie niż Ty i Ty go nie zmienisz na swoją modłę.
przyłączam się do tych wszystkich uczestniczek forum, które uważają
dziecko partnera za CUDZE dziecko, choć mieszkam z nim pod jednym
dachem tyle lat: czuję, że nie zostało ono ukształtowane pd pczatku
przeze mnie i moim zdaniem to widać. Mam tez teściowa staruszkę w
domu opieki. Pomagałam mojemu mężowi jak mogłam w poszukiwaniu
takiegoż domu, dzieliłam się moimi przeżyciami z czasów, gdy sama
musialam opiekować się jeszcze starszą od jego matki moją babcią.
jedno wiem zaś na pewno: nie wyobrażam sobie absolutnie nad nią
opieki takiej jaką dałam własnej babci, bo jej nie kocham i nie mam
takiej cierpliwości. Taka opieka nad cudzą matką, czy cudzym
dzieckiem wykracza daleko poaza POMOC - jest po prostu wzięciem na
swoje barki obowiązków, które bez uczucia miłości wobec
podopiecznego lub jeśli nie są one wykonywane jako zawód są potężnym
obciążeniem dla osoby niespokrewnionej w żadnym stopniu.
POMOC oznacza coś doraźnego, a nie element stały w życiorysie, że
zawsze w sobotę o tej i tej godzinie będziemy do dyspozycji czy to
pasierba, czy to małżonka, czy to jego matki, ojca, brata itd. Taka
stała dyspozycyjność oznacza już obowiązek, a nie doraźną pomoc.
Nadal nie wiem co takiego napisała Anastazja i Cocolona, że Ty się
emocjonujesz.

[nangaparbat3]

> Nadal nie wiem co takiego napisała Anastazja i Cocolona, że Ty się
> emocjonujesz.

Domyslam się.
Ale to juz nie jest mój problem.

[m-m-m]

Zasadniczo mój problem tez to nie jest, natomiast Ty się
emocjonujesz odmiennym czyimś zdaniem, na ktore nie masz wpływu.
Uważam, że dobrze jest uznać czyjeś poglądy jako jedną z opcji
życiowych, których nikt nie ma obowiązku powielać we własnym życiu.
Każdy też ma mim zdaniem pełne prawo by asertywnie powiedzieć NIE i
nie dac sie szantazować, ani nie dać się uwikłać w roszczenia
partnera co do sposobu spędzania czasu pod jego nieobecność.

[nangaparbat3]

Cudzym zdaniem odmiennym od mojego emocjonuje sie tylko czasem -
kiedy jestem pewna, ze prowadzi do czyjejś krzywdy.

[m-m-m]

Jaką krzywdę ma dziecko, którego opeikunka nie zamierza być macocha,
które ma OBOJE rodziców, ktorym wygodniej jest zrzucić ten obowiązek
i do tego najlepiej bezpłatnie na kogoś. Jedyni tu winni to rodzice
dziecka, a nie macochy, czy głosy macoch popierających asertywne NIE.
To, że to dziecko jest przeżucane pod opiekę jednego, czy drugiego
rodzica, to ŻADEN powód, by na siebie brała to macocha/ojczym czy
sąsiadka.

[coccolona]

nangaparbat3 napisala:

"a co, jeśli Ex - oby zyła jak najdłuzej - wpadnie pod auto lub umrze na wylew?
Bo jak dotad na nia spada prawie 90% opieki nad dzieckiem.
Co wtedy - rozwód? Bo nie będę sie cudzym dzieckiem opiekować?"

Na dzien dzisiejszy jestem juz pewna, ze zakonczylabym zwiazek, gdyby mojemu
partnerowi przypadla calodobowa opieka nad jego dziecmi. I nawet nie dlatego, ze
nie lubie jego dzieci. W te chwili nie mam wlasnych i taka sytuacja jest dla
mnie bardzo wygodna. Gdybym "przypadkiem" zostala matka, to bylabym najlepsza
matka na swiecie, ale dopoki moge cieszyc sie wolnoscia, to to wykorzystuje. Nie
moglabym zajmowac sie cudzymi dzieciakami. Byloby to dla mnie zbyt uwlaczajace.
Nikt mnie do tego nie zmusi, wiec odeszlabym od partnera. W ogole to cudze
dzieci mnie irytuja, obojetnie czy misia czy innych ludzi

I nie pisz nanga banalow o milosci, ze malzenstwo to sacrum, ze dwoje ludzie
ludzi staje sie jednoscia, wiec dzieci partnera sa tez naszymi dziecmi. Nie
napisalas tego tak doslownie, ale to mialas chyba na mysli. Milosc jest wazna w
zyciu, ale sama miloscia czlowiek nie zyje. Na wielu plaszczyznach w zwiazku
jest sie jednoscia a na wielu zachowuje sie swoja indywidualnosc, niazaleznosc.
Tylko wtedy zwiazek ma sens. Nikt z nas nie jest wlasnoscia innego czlowieka,
zeby totalnie sie mu podporzadkowywac. Najwazniejsze, to zyc w zgodzie z soba
samym. Tylko wtedy mozna byc szczesliwym. Zycie jest zbyt cenne i zbyt krotkie,
by poswiecac je cudzym dzieciom, gdy nie ma sie na to ochoty.

Piszesz nanga: "I to własnie mnie fascynuje - ze to samo, co przed slubem było
przyjemnoscia, po slubie staje się uciązliwym obowiazkiem."

Nie wiesz, ze na poczatku kazda milosc jest slepa? Na poczatku zwiazku
przymykamy oczy na wiele rzeczy. Zwiazek ewoluuje, nie tkwimi caly czas w tym
samym punkcie. Nasze podejscie do roznych kwestii sie zmienia.

Bardzo ladnie Ci napisala e_r_i_n:
"Sa w zwiazku sprawy wspolne, sa takie, ktore sa obowiazkiem jednego z
malzonkow, a drugi malzonek wlasnie moze, a nie musi w nich uczestniczyc. Wobec
moich rodzicow to ja mam obowiazki (typu opieka na starosc) - moj maz moze mi w
tym pomoc, ale nie musi. To samo dotyczy dziecka jednego z partnerów.

Dokladnie tak. Pasierb jest na takiej samej pozycji dla macochy, co np matka
partnera czy inny czlonek jego rodziny. Dlaczego niektorzy na tym forum usiluja
wmawiac innym, ze pasierb to przedluzenie partnera? To dwie zupelnie rozne osoby.

Jedna prawidlowosc na forum rzuca sie zawsze w oczy - zupelnie inny stosunek do
pasierbow maja osoby bezdzietne a zupelnie inny osoby, ktore same maja dzieci z
poprzednich zwiazkow. I wszystko staje sie jasne. Ci drudzy zawsze beda
nawolywac do tego, ze dziecko partnera to przeciez sam partner albo, co gorsze,
rowniez dziecko macochy i macocha ma wobec niego jakies zobowiazania

[e_lizabeth]

coccolona napisała:

> Jedna prawidlowosc na forum rzuca sie zawsze w oczy - zupelnie
inny stosunek do
> pasierbow maja osoby bezdzietne a zupelnie inny osoby, ktore same
maja dzieci z
> poprzednich zwiazkow. I wszystko staje sie jasne. Ci drudzy zawsze
beda
> nawolywac do tego, ze dziecko partnera to przeciez sam partner
albo, co gorsze,
> rowniez dziecko macochy i macocha ma wobec niego jakies
zobowiazania
>

eee tam, ja mam swoje dziecko, a tak wcale nie myślę. I nigdy w
zyciu nie obarczyłabym mojego partnera moim dzieckiem. Moje dziecko -
moje obowiązki. Jeżeli mój M coś robi z moim dzieckiem, to tylko
dlatego, że on tak chce. Nawet jak wyjeżdżałam słuzbowo na dłużej,
to wtedy kiedy moje dziecko było na tyle samodzielne, że w zasadzie
mogło zostać samo.

[coccolona]

I slusznie. Ale bardzo wiele macoch, ktore same maja dziecko z poprzedniego
zwiazku podkresla zawsze, jak wazne jest lubic pasierba i traktowac je niczym
wlasne dziecko. Oczywiscie jest to w interesie tych matek a raczej ich wlasnego
dziecka, bo maja takie same roszczenia w stosunku do partnera - oczekuja, ze
bedzie traktowal ich dziecko, jak wlasne.

Nie mowie tak tylko dlatego, ze sama nie mam dzieci. Nawet gdybym miala dziecko
z poprzedniego zwiazku, liczyloby sie dla mnie tylko to, ze moj partner mnie
kocha a istnienie mojego dziecka toleruje. Bo jezeli sie ze mna zwiazal, znaczy
to, ze jego istnienie toleruje. I gdybym widywala dziecko raz na jakis czas, to
zaakceptowalabym sytuacje, gdyby moj partner nie chcial miec z moim dzieckiem
zadnych kontaktow.
Sytuacja wyglada nieco inaczej, gdy pasierb jest pod stala opieka partnera.
Wtedy wazne jest, aby bylo cos wiecej, niz tylko tolerowanie istnienia pasierba.
Trzeba jakos wspolnie zyc. Ale nigdy macocha/ojczym nie powinni czuc sie w
jakikolwiek sposob odpowiedzialni za dziecko partnera, miec jakiekolwiek
zobowiazania wzgledem niego - chyba ze z wlasnej woli.

[triss_m7]

Wiesz, ja jakos nie mam dziecka z poprzedniego zwiazku ani zadnego
interesu do zalatwienia. Po prostu uwazam, ze nie ma nic zlego w
zaopiekowaniu sie pasierbica podczas nieobecnosci M.

Bylo by mi przykro gdybym to ja miala dziecko z poprzedniego
zwiazku, a moj M jedynie tolerowal jego istnienie. Nie wyobrazam
sobie bym mogla sie z nim wtedy zwiazac. Nie oczkiwalabym by
pokochal jak swoje ale oczekiwalabym zdrowych relacji bez
manifestowania PRAW przy jednoczesnym szacunku!

Jakos w te wakacje pasierbica byla u nas rowny miesiac, a moj M mial
w tym czasie tylko tydzien urlopu. Pozostale trzy tygodnie ja sie
nia opiekowalam (ma 15 lat). Byl to bardzo milo spedzony wspolny
czas. Cenny dla nas czas. Nie kocham jej, ale bardzo ja lubie. Nie
jest mi obojetne co sie z nia dzieje, nie sa mi obojetne jej emocje.
To jest czlowiek, a nie urzadzenie, ktorym mozna sie zajac tylko
wtedy gdy pasuje.
Oczywiscie ze moglam M powiedziec ze mam swoj czas, swoje dzieci,
swoje prawa etc. Ale czy na tym polega wspolne zycie? Czy na tym
polega wspolne dzielenie sie obowiazkami, radosciami, klopotami?

Mimo, ze exia jest jaka jest i pasierbica niewiele sie zajmuje
(glownie robia to dziedkowie), to uwazam, ze tez ma prawo do swojego
zycia, a w tej sytuacji i dziadkowie zatem dlaczego nie zajac sie
nia by tez odpoczeli. U nas to tylko miesiac wakacji, co drugie
swieta i czasami jakis dluzszy week-end. Ale gdyby mial to byc kazdy
week-end (tak bylo przed naszym wyjazdem z kraju) tez nie bylo
klopotu.
Jestem zona jej ojca, mam z nim dzieci - jej rodzenstwo wiec nie
widze powodu by traktowac ja jak smierdzace jajko.

Ps. Moja pasierbica do swietych nie nalezy i mocno dawala popalic, a
jednak wszystko gdy sie chce mozna poukladac.
Pozdrawiam!

[coccolona]

triss_m7 napisała:
> uwazam, ze nie ma nic zlego w
> zaopiekowaniu sie pasierbica podczas nieobecnosci M

Nie ma nic zlego wylacznie, gdy ktos sie opiekuje cudzym dzieckiem z wlasnej woli.
Natomiast jak najbardziej zle jest obarczanie kogos opieka nad cudzym dzieckiem,
wbrew woli tej osoby.
Jezeli lubisz pasierbice i masz ochote sie nia zajmowac to Twoja sprawa. Ale
zrozum, ze sa osoby, ktore nie maja na to ochoty.

[triss_m7]

> Nie ma nic zlego wylacznie, gdy ktos sie opiekuje cudzym dzieckiem
z wlasnej woli.
> Natomiast jak najbardziej zle jest obarczanie kogos opieka nad
cudzym dzieckiem wbrew woli tej osoby.

O biedne, ubezwlasnowolnione macoszki Pewnie ze mozna odmowic!
A tak na marginesie to to cudze dziecko jest z krwi faceta ktorego
kochcie, z ktorym zyjecie zatem nawet jesli exia jest wredna to
pasierbiatko ma polowe genow wszego misia. Zatem tak do konca takie
zepsute nie jest ))

> Jezeli lubisz pasierbice i masz ochote sie nia zajmowac to Twoja
sprawa. Ale zrozum, ze sa osoby, ktore nie maja na to ochoty.

Doskonale rozumiem ze nie kazdy ma na to ochote niemniej czasem
mozna by sie postarac o takowa. To nie boli, nie gryzie, nie truje a
moze wszystkim ulatwic zycie.

[m-m-m]

>>>> tak na marginesie to to cudze dziecko jest z krwi faceta
ktorego
kochcie,


A co to ma do rzeczy? Podobną krew M. może mieć ze swoim bratem co
nie oznacza, że posiedzisz miesiąc z jego nieletnim bratem. To, że
się kogoś kocha absolutnie nie oznacza, że tak samo kocha się
wszystkich jego krewnych.


Doskonale rozumiem ze nie kazdy ma na to ochote niemniej czasem
> mozna by sie postarac o takowa.

No więc postarałaś sie we własnym zakresie, ale nie odbieraj prawa
innym do nie starania się bez względu nato jakie mają wewnętrzne
przeciwskazania do takiego starania się.

[triss_m7]

> A co to ma do rzeczy? Podobną krew M. może mieć ze swoim bratem co
> nie oznacza, że posiedzisz miesiąc z jego nieletnim bratem. To, że
> się kogoś kocha absolutnie nie oznacza, że tak samo kocha się
> wszystkich jego krewnych.

Jasne ze nie musisz kochac wszystkich krewnych swojego M, niemniej
to jego dziecko wobec ktorego ma obowiazki i mozna mu w tym pomoc.
To, ze facetowi zycie nie ulozylo sie "ksiazkowo" to nalezy mu
dokopac, w imie praw nie pomoc.

> No więc postarałaś sie we własnym zakresie, ale nie odbieraj prawa
> innym do nie starania się bez względu nato jakie mają wewnętrzne
> przeciwskazania do takiego starania się.

Przepraszam, gdzie i komu odbieram takie prawa? Prosze m-m-m czytaj
ze zrozumieniem. w kazdej wypowiedzi podkreslam ze macocha moze
odmowic. Jedyne co to staram sie przekazac to to, ze czasem mozna
pomoc, mozna dac cos z siebie, mozna pojsc na kompromis i nic zlego
w tym nie ma. Mozna sie nawet troche poswieciec i w tym rowniez nic
zlego nie ma.

[m-m-m]

Tytez czytaj ze zrozumieniem: cokolwiek macocha/ojczym robia dla
pasierbów jeste EXTRASEM dla rodziców tego dziecka. Jeśli chcą się
poświęcić to się poświęcają, ale chodzi głownie o to, że ich odmowa
współuczestniczenia powinna yć przyjęta jako norma, a nie jako
wyrzuty, że ktoś się na kimś zawiódł.


>>>>niemniej
> to jego dziecko wobec ktorego ma obowiazki i mozna mu w tym pomoc


Wobec starych rodziców z demencją też ma się obowiązki, wobec
niepełnosprawnego rodzeństwa jak rodziców już nie ma też ma się
obowiązki, co nie oznacza, że należy się z tytułu tych obowiązków
jakiś nadzwyczajny bonus od partnera.
Nie ma nic złego w odmowie poświecenia się dla cudzej
matki/brata/dziecka.

[triss_m7]

Droga m-m-m, dyskusja z Toba zaczyna jest smieszna Postanowilas
przepychac sie jak dziecko w piaskownicy. "Bic piane" nie wiadomo o
co. Przemysl to prosze. (bez zlosliwosci).
Ostatni raz Ci wytlumacze moje stanowisko:

Nie uwazam ze opieka nad dzieckiem partnera jest obowiazkiem macochy
czy ojczyma. Nie uwazam tez, ze macocha czy ojczym nie maja prawa
odmowic.
Poswiecenie to bardzo duzo slowo (i nietylko) zatem nie tragizuj, ze
kilka godzin spedzonych z dzieckiem partnera to olbrzymie naklady
wyrzeczen. Nie wyolbrzymiaj sprawy piszac o nadzwyczajnych bonusach.
Zacznij traktowac zycie po prostu narmalnie, a nie jak kalkulator
extrasow, bonusow, poswiecen, wyrzeczen czy innych pierdol bo w
partnerstwie nie o to chodzi.
Uwazam, ze nie ma nic zlego w pomocy partnerowi w opiece. Nie mam na
mysli wyreczania go w obowiazkach ale najzyklejsza pomoc.
Oczywiscie, ze zajmowanie sie dzieckiem jest obowiazkiem jego
rodzicow i zadne to odkrycie. Tak jak mozna przypilnowac dzieciaka
siostry czy kolezanki mozna przypilnowac dziecka partnera. I
kolezance i siostrze i partnerowi czlowiek ma prawo odmowic.
Niemniej, mozna czasem pomoc rozwiazanie sprawy.
Pozdrawiam.

[chalsia]

> Natomiast jak najbardziej zle jest obarczanie kogos opieka nad
cudzym dzieckiem
> ,
> wbrew woli tej osoby.

wbrew woli tzn. JAK? Gwałtem zmusił? Zagroził, ze łeb odstrzeli?

[m-m-m]

W tym wypadku szantażem i rosczeniem, że się nie spełnia pokładanych
nadziei na darmową niańkę.

[chalsia]

> W tym wypadku szantażem i rosczeniem, że się nie spełnia
pokładanych
> nadziei na darmową niańkę.

powyższe nie spełniają przesłanek przymusu/odebrania wolnej woli.

[m-m-m]

I tak powinno być i jest. Dobrze, że dziewczyna sie zreflektowała,
ze coś nie tak z tymi oczekiwaniami szanownego tatusia.

[nangaparbat3]

m-m-m napisała:

> W tym wypadku szantażem i rosczeniem, że się nie spełnia
pokładanych
> nadziei na darmową niańkę.
A kto w nim rozbudzał te nadzieje?
Premier Giertych?

[nangaparbat3]

W kontekscie nauki zwanej biologią, a zwłaszcza socjobiologią,
pasierb to jak najbardziej przedłuzenie partnera. Nic innego. Na
poziomie komórek, a nawet jeszcze głębiej.
Na sacrum to ja się nie znam, za to na miłości owszem, nieźle.
Dlatego juz wiecej na ten post nic nie napiszę.

to powyżej do Coccolony n/t

[nangaparbat3]

[bemari]

Publiczne określanie swojego partnera misiem jest po prostu
infantylne.Mnie kojarzy się z egzaltowaną dzidzą piernik,która udaje
słodką nastolatkę.A ten misio od razu kojarzy mi się z idiotą
wziętym pod pantofel.W dodatku pod pantofel takiej dzidzi,która jego
potomstwu arszeniku by podsypała - za sam fakt istnienia.
Pal licho misia - dostał co chciał.Szkoda jednak, że bezrozumny
tatuńcio zafundował własnym dzieciom takie cóś.

[nangaparbat3]

bemari napisała:

> Pal licho misia - dostał co chciał.Szkoda jednak, że bezrozumny
> tatuńcio zafundował własnym dzieciom takie cóś.

Tylko karma to tłumaczy.

[m-m-m]

>>>>> kontekscie nauki zwanej biologią, a zwłaszcza socjobiologią,
pasierb to jak najbardziej przedłuzenie partnera

Jego matka i brat też. Nic z tego nie wynika poza oczekiwaniem, że
biorą kogoś bierze się tak samo jego rodzinę pod opiekę jakby to
była nasza własna rodzina. Z tym się nie zgadzam, bo to jest wygodne
jedynie dla osób obarczonych ową rodziną, dla której jakby nie
patrzył ma się zdecydowanie więcej tolerancji niż dla osób obcych.

[lilith76]

> W kontekscie nauki zwanej biologią, a zwłaszcza socjobiologią,
> pasierb to jak najbardziej przedłuzenie partnera. Nic innego. Na
> poziomie komórek, a nawet jeszcze głębiej.


Jeśli opieramy się już na czystej socjobiologii to w naszym interesie jest wspomaganie osobników, z którymi MY mamy wspólne geny, nie nasza ukochana osoba. Taka tylko uwaga techniczna do teorii, nie tematu wątku.

[nangaparbat3]

Masz racje, niepotrzebnie wyskoczyłam z tą socjobiologią, tradycyjna by
wystarczyła, czy chocby genetyka.
W każdym razie chodzilo mi o zdanie, ze "pasierb nie jest przedłuzeniem
partnera". No jesli cokolwiek jest jego przedluzeniem, to własnie jego dzieci.
Ewentualnie dzieła. Lub jedno i drugie.

[coccolona]

Z tym "przedluzeniem", to chodzilo mi o fakt, ze rodzic i dziecko to 2 rozne
osoby. Nawet w przypadku blizniat syjamskich, mimo ze sa ze soba zrosniete, mamy
do czynienia z dwoma indywidualnosciami. Rozumiesz, co mialam na mysli?
I przyjmij do wiadomosci fakt, ze sa macochy, ktore swiadomie wiaza sie z
mezczyzna i z jego dzieckiem oraz ze sa macochy, ktore swiadomie wiaza sie TYLKO
z mezczyzna a jego dzieci, matke czy ciotki maja w d...., bo to nie ich dzialka,
zwlaszcza, gdy widuja je raz na miesiac albo rzadziej.
Czy naprawde tak trudno Ci to pojac nanga?
Postepuj zgodnie z wlasnym sumieniem i przekonaniami i pozwol robic to samo innym.

[megaa]

juz raz zadalam to pytanie ale moze gdzies zawislo i nie zauwazylas.
Pytam tak z czystej ciekawosci czy twoj nowy M (misiu czy jak tam o
nim mowisz) wie jaki masz stosunek do jego dzieci? czy przeczytal
kiedys Twoje wypowiedzi na forum, a jezeli nie ma do nich dostepu
czy przy nim wypowiadasz sie rownie ostro i jednoznacznie?, zna
Twoja sygnaturke? ot taka babska ciekawosc

[nangaparbat3]

To calkiem prawdopodobne. Jest takie niezbyt ładne powiedzenie - "swój do swego
ciągnie".

[coccolona]

Misiaczek wie, ze absolutnie nie chce w tym momencie dzieci w moim zyciu - ani
wlasnych ani tym bardziej cudzych. Powiedzialam mu kiedys wprost, ze nie mam
ochoty poswiecac mojego czasu dzieciom, ani wlasnym ani tym bardziej cudzym.
Powiedzialam ze nie mam cierpliwosci do dzieci, ze mnie irytuja. Zeby to jeszcze
bardziej mu uzmyslowic, gdy widzimy gdzies cudze dzieci - w kinie czy
supermarkecie - gdy zachowuja sie one niestosownie, to od razu komentuje to do
misia - "ale paskudne bachory, wychlostac je tylko, ja ja nie cierpie
dzieciarow"
Jego dzieci widuje bardzo rzadko na szczescie. A gdy juz sa u nas, to zajmuje
sie sama soba przez wiekszosc czasu, zazwyczaj mowie, ze mam tlumaczenie do
wykonania (taka mam prace), zamykam sie w moim studio przy komputerze i nie chce
by mi przeszkadzano. Dla jego dzieci jestem uprzejma, dyplomatyczna ale chlodna
raczej.
Ostatnio postanowilam tez nie wychodzic z nimi na miasto, gdy sa u nas. Mowie,
ze mam okres albo migrene i zle sie czuje.
Niedawno bylismy tez w kinie we czworke - z tym, ze ja na jednym filmie a misiu
z dzieciakami na drugim. Rowniez dlatego, ze nie podobal mi sie film, ktory
wybraly dzieciaki.
Misio geberalnie przyzwyczail sie do mojego stosunku do dzieci ogolnie. Wie, ze
nie przepadam za dziecmi generalnie i szanuje to.

A co do sygnaturki - kiedys juz to wyjasnialam. Kocham bezwarunowo wszystkie
zwierzeta. Moj misio wie, jak bardzo. Do tego jest tez na tyle inteligenty, zeby
nie wymagac od kogokolwiek, by ten/ta kochala jego dzieci.
Swoja droga ciekawa jestem, ktora macocha kocha pasierba

To wszystko co napisalam nie ma najmniejszego wplywu na nasz zwiazek. Jest nam z
soba cudownie. Moj partner czesto mi mowi, ze nie wyobraza sobie zycia beze mnie
Jednym slowem sielanka
To dlatego, ze potrafimy oddzielic nasze wspolne zycie od wszystkich innych spraw.

[coccolona]

Dodam jeszcze tylko, ze na poczatku moj stosunek do przeszlosci partnera byl o
wiele gorszy. Jestem macocha ze stosunkowo krotkim stazem. Na poczatku bylo dla
mnie w ogole nie do pomyslenia, jak mozna utrzymywac kontakt z exiara (tylko w
kwestii dzieci). Irytowal mnie nawet haracz placony przez misia co miesiac na
dzieci, przyznaje (mozna przeciez za te pieniadze zabawic sie wspolnie z misiem.

Obecnie mam coraz bardziej obojetny stosunek do spraw partnera, zwiazanych z
poprzednim zwiazkiem. Dlatego, ze coraz bardziej wyznaczam moje granice w tych
sprawach. Coraz bardziej usuwam sie na bok, dajac partnerowi do zrozumienia, ze
jego przeszlosc, jego dzieci to nie moja dzialka. A misio coraz bardziej to
szanuje. Tak jak ja szanuje to, ze jego dzieciaki potrzebuja ojca.

[coccolona]

Powinno byc "co raz" nie "coraz"

[nsc23]

Powinno byc 'coraz' czyli jest dobrze w pierwszym poscie.

[coccolona]

Rzeczyswiscie nsc, dziekuje za poprawke. To wynik zycia za granica i
poslugiwanie sie coraz rzadziej jezykiem polskim

A jeszcze z ciekawosci zapytam - gdybys miala wlasne dziecko, to czy kochalabys
je tak samo, jak pasierbice? Taka sama miloscia?

[coccolona]

Uff! "rzeczywiscie"

[nsc23]

Nie wiem. Wiem, ze do malej zywie tak samo silne uczucia jak do
mojego brata. Ciesze sie kazdym nowym slowem, martwie sie kazda jej
lza i serce mi sie kraje jak mloda placze za mama jak jest u nas.
Nie dlatego, ze mi przykro, ze mnie tak nie kocha jak mamy, bo od
niej tego nie oczekuje, ale dlatego, ze jest mi przykro, ze zawsze
bedzie za kims tesknic niezaleznie od tego, gdzie jest. Znam to z
autopsji, bo tez mieszkam za granica od 17. roku zycia i jak jestetu
to tesknie za rodzina, a jak jestem w domu to tesknie za znajomymi i
W. Nigdzie nie czuje sie tak na 100%w domu, a oba miejsca jednak sa
moim domem, wiec podejrzewam, ze mala czuje sie podobnie, wiec mi
przykro.

nsc

[nangaparbat3]

Czasem jak czytam Twoje posty to myslę sobie, ze chcialabym, zeby moja córka
taka była - jak dorosnie

[nsc23]

>jak dorosnie

Mi sie ta sztuczka jeszcze nie udala, nadal jestem dzieciuch Mysl
o doroslosci mnie przeraza

[nangaparbat3]

Podobno im dłuzej ktos sie rozwija, tym lepsze skutki ))

[nsc23]

Hehe, tylko trzeba sie tych skutkow doczekac, a ja planuje sie
rozwijac kolejne 60-80 lat ))

[chalsia]

zaręczam Ci, że przyjdzie moment, gdy TO poczujesz

Anyway - jesteś chyba najbardziej dojrzałą młodą osobą jaką
znałam/znam (choć jedynie wirtualnie) i z dużą przyjemnością czytam
Twoje posty.

[nangaparbat3]

nsc23 napisała:

> Hehe, tylko trzeba sie tych skutkow doczekac, a ja planuje sie
> rozwijac kolejne 60-80 lat ))

To własnie masz szansę doczekać.
Ja na przykład zawsze chcialam być stara - bo wyobrażalam sobie starość jako
połączenie pogodnego spokoju z mądrością. To mi jeszcze duzo brakuje - ergo bedę
baaardzo długo zyła. (Planuję 100)

[nsc23]

Chyba bede tu czesciej wpadac, same komplementy dzisiaj Dobrze
wiedziec, ze nie jestem sama w moich pogladach i ktos uwaza je nawet
za pozytywne, bo czasem mialam wrazenie, ze to ja jestem 'wyrodna'
macocha
Dobra, pora sie zabrac do pracy niestety, zycie studenta jest do
bani - o ile nie czekam na starosc az tak bardzo jak Nangaparbat to
zycie studenckie juz by sie moglo skonczyc

[chalsia]

> Chyba bede tu czesciej wpadac, same komplementy dzisiaj Dobrze
> wiedziec, ze nie jestem sama w moich pogladach i ktos uwaza je
nawet
> za pozytywne, bo czasem mialam wrazenie, ze to ja jestem 'wyrodna'
> macocha

jeśli chodzi o średnią przeciętną z kilku lat tego forum, to
faktycznie jesteś "wyrodna" macochca ))) i chwała Ci za to.

Jesli chodzi o komplementy, to jeszcze Ci dowalę ) - nie tylko
miło czytać co piszesz, ale dyskutowac z Tobą tez - pamiętam jakis
czas temu swoje "starcie" z Tobą w temacie bardziej naukowym.

[nsc23]

Jak chcesz to mozemy sie jeszcze poscierac, ale tym razem utworzymy
zjednoczony front przeciwko pracy, ktora mam do oddania na
poniedzialek - 2500 slow na temat 'Use of BACs in the production of
transgenic animals'. Moj obecny word count: 0.

[chalsia]

No to word count Ci wzrośnie jak zaczniesz od wytłumaczenia co to
jest "BACs".
)))

[nsc23]

Bacterial Artificial Chromosome. Word count: 3
Wyrzuca mnie z forum za offtopy? Przepraszam, nie chcialam, sam sie
ten offtop zrobil

roznice damsko-meskie

[megaa]

pytalam bo interesuje mnie rola partnera w zwiazku, jego poglad na
sprawe. Nie jestem macocha, nie uwazam sie tez za wredna eksiare.
Byc moze kiedys bede next. Ale mam dziecko i rozwazam obecnosc
partnera w moim zyciu. Czytam to forum bo chce wiedziec jak wyglada
wejscie w nowy zwiazek, jakie moga pojawic sie problemy i czasami
zastanawiam sie czy jestem juz gotowa.
Poraza mnie czasami stosunek partnerow do dzieci bo nie ukrywam ze
dziecko jest baaaardzo wazne w moim zyciu i ze strasznie go kocham.
I tak sobie mysle ze gdybym uslyszala ze partner odnosi sie z
wyrazna niechecia do mojego syna, napewno nie zagrzalby dlugo
miejsca w moim zyciu. Nie mowie tu o koniecznosci glebszego uczucia,
nie wymagalabym milosci ale po prostu szacunku. A czytajac sporo
postow odbieram je wlasnie tak ze brak jest tego podstawowego
elementu.
Pewnie ze moglby sie facet swietnie maskowac, udawac ze nawet "lubi"
dzieciaka, bo zauwazylam ze to tez jest praktykowane.
Na szczescie widze zwiazki gdzie wszystko dalo sie normalnie
poukladac. Macochy nie brzydza sie usiasc w samochodzie po
poasierbie a ojczymowie nie traktuja dziecka jak uboczny efekt
wczesniejszej kopulacji partnerki.
I jeszcze jedno zauwazylam, ze kobiety ktore maja dzieci zwiazujac
sie z kims (oczywiscie rowniez z dzieciatym) z gory zakladaja ze
partner/maz swietnie sie z jej dziecmi dogaduje, spedza z nimi czas
BO LUBI, zajmuje sie nimi bo sprawia mu to przyjemnosc. Macocha moze
nie znosic pasierobow, moze ich nie akceptowac ale facet po
prostu "swietnie sie z nimi dogaduje". Kobietom trudniej chyba
przyjac do wiadomosci fakt ze facet po prostu moze udawac, a srodku
pewnie moze go skrecac jak skreca niejedna macoche.
Zastanawia mnie tez natura "meska" bo nie wiem jak mozna mowic o
milosci do kogos wrogo nastawionego do wlasnego dziecka. Jasne ze
milosc do dziecka jest inna od milosci do partnerki i w zaden sposob
nie da sie tego porownac ale zauwazylam ze faceci czesto akceptuja
fakt "wrogosci" i przechodza nad tym faktem do porzadku dziennego. A
kobiety tak jak juz napisalam wczesniej pragną conajmniej"wzajemnego
dogadywanie sie". Tak jakby kobiety myslaly glowa a faceci "glowka".

W swoim zyciu bylam osoba porzucana i porzucajaca. Mam porownanie i
czasami dziwie sie wzajemnej wrogosci next i eks, oczywiscie tej
niczemu nie sprowokowanej (bo nie mowie o sytuacjach kiedy z pelna
swiadomoscia jedna strona drugiej utrudnia zycie). nie moge
zrozumiec faktu jak kolejne partnerki (bron boze nie generalizuje)
nastawiaja wrogo ojca do dzieci, staraja sie za wszelka cene
zminimalizowac alimenty bo przeciez jak zostalo wspomniane mozna sie
za nie zabawic. Strasznie krotka jest droga z next do eks i czasami
mozna szybciutko zostac ta druga. Bo nikt pewnie tworzac zwiazek nie
zaklada z gory ze nie on przetrwa i nie bedzie wspolnej starosci.
Mialam niedawno mozliwosc zaobserwowannia jak ewoluuja poglady next
ktora zostala eksia z dziecmi (w osobie bliskiej sasiadki) A
wystarczyloby troszke empatii w zwyczajnym, codziennym zyciu.

[coccolona]

Rozumiem Cie. Ludzie jednak sa rozni i rozne sa modele zwiazkow. Rozne sa zasady
obowiazujace w zwiazkach.
Mysle, ze matka jest zawsze bardziej zwiazana z dzieckiem, niz ojciec. Matka
bardziej utozsamia sie z dzieckiem, jakby byla z nim jednoscia - jezeli kochasz
mnie, musisz rowniez kochac/lubic moje dziecko.
Mezczyzni maja chyba wiekszy dystans do tego. Nie maja az takich wymagan, co do
nowej partnerki.

Jezeli pasierb mieszka z ojcem i macocha, to wtedy wazne sa dobre, przynajmniej
poprawne relacje w takiej "rodzinie". Rzeczy maja sie troche inaczej, gdy
macocha widuje pasierba raz na jakis czas. Wtedy wystarczy, moim zdaniem,
dyplomacja. A to co macoszka mysli, to jej prywatna sprawa.

Na poczatku bylo mi o wiele trudniej pogodzic sie z moja rola macochy. Nagle w
moim zyciu pojawily sie obce dzieciaki. Weszly bezprawnie, nieproszeni na moj
teren Tak to odbieralam.
Moj partner nie myslal o tym, ze to dla mnie obce istoty i na poczatku zdarzylo
sie nawet, ze pasierbica spala z nami w lozku! Dla mnie to bylo nie do
pomyslenia. To i inne jeszcze rzeczy sprawialy, ze w srodku zaczelo sie we mnie
gotowac i niechec do dzieci partnera zaczela sie poglebiac. Do momentu, gdy
zaczelam uswiadamiac partnerowi, ze to NIE MOJE DZIECI (bo czasem wydawalo mi
sie, ze pomijal ten istotny fakt) i trzeba w zwiazku z tym zmienic zasady gry.
Moj negatywny stosunek do dzieci partnera nie wynika z zazdrosci o milosc ojca
do dzieci - uwazam, ze dzieci potrzebuja ojca oraz ze misio potrzebuje dzieci.
Po prostu ich obecnosc w moim zyciu mi nie odpowiada. Do tego zawsze beda dla
mnie dziecmi innej kobiety (przy okazji tylko misia, co nie jest dla mnie
zreszta istotne).
Idealem byloby dla mnie calkowite wylaczenie ich z mojego zycia (nigdy z zycia
mojego partnera!). Nigdy nie probowalabym oddalic dzieci od misia. Niech je
kocha, niech daje im, co tylko zechce. Tylko ja nie chce miec z nimi nic
wspolnego. Jest to chyba niewykonalne tak do konca

[nangaparbat3]

coccolona napisała:

> Powinno byc "co raz" nie "coraz"

Nie, akurat w tym kontekscie "coraz", nie "co raz". Chyba ze on Cie tlucze, i co
raz, dochodzisz do nowego wniosku

[nsc23]

"Swoja droga ciekawa jestem, ktora macocha kocha pasierba "

Ja kocham swoja pasierbice. Jest mi ogromnie bliska, gdyby cos jej
sie dzialo to bym dla niej swiat obrocila do gory nogami. I ona o
tym wie i jej ojciec tez.

[coccolona]

To bardzo pieknie nsc23. Ale o ile dobrze pamietam, to Ty masz mala dziewuszke.
Takie male dzieciaczki nie jest trudno pokochac.
Wiekszosc z nas macoch ma pasierba/pasierbice znacznie starszego/starsza.

[nsc23]

To prawda, mloda jest mala i nie mowie, ze jest mi jakos trudno ja
kochac. Naturalnie weszla w moje zycie i jakos nigdy nie
przejmowalam sie tym, co bedzie pozniej. Byloby mi przykro, gdyby
mloda nagle zaczela swirowac i gdybysmy wpadly w jakies konflikty.
Mam nadzieje, ze tak nie bedzie.
Co do postow powyzej - W chyba jest baba w srodku , bo tez uwaza,
ze jezeli jakas kobieta chce sie z nim wiazac, to musi zaakceptowac
jego dziecko. Na poczatku sytuacja dla mnie byla nowa, troche sie
balam emocjonalnie zwiazac z mala (glownie przez wzglad na nia i jej
uczucia przy ewentualnym rozstaniu). W od razu wyczul, ze troche do
niej podchodze jak pies do jeza i ze mna porozmawial na ten temat -
powiedzial, ze jezeli potrzebuje wiecej czasu na oswojenie sie z
sytuacja, chcialabym sie z nia mniej lub wiecej widywac, zeby sie
przyzwyczaic to on sie dostosuje, bo bardzo mu zalezy na zgodnym
zyciu pomiedzy nami wszystkimi. Stopniowo jakos sie do mlodej
przyzwyczailam a teraz tesknie za nia w weekendy jak W jest w pracy,
a ja siedze sama w mieszkaniu.
Moze kiedys (nie daj Bog) to sie zmieni jak bedziemy mieli wlasne
dzieci, ale na razie wszystko uklada sie w porzadku. Glownie
dlatego,ze i ja i W jestesmy zwolennikami rozmawiania, rozmawiania i
jeszcze raz rozmawiania i nawzajem sobie tlumaczymy swoje uczucia,
zeby nie bylo wlanie niedomowien i 'kiszenia' w sobie emocji.

nsc

[13monique_n]

Twój post potwierdza mi skuteczność podejścia pt. rozmawiamy,
rozmawiamy, rozmawiamy, szczególnie, kiedy nowy związek tworza
partnerzy, z których co najmniej jedno ma "przeszłość" w postaci
dzieci.
Też byłam spięta na poczatku, kiedy spotkałam się na poczatku z
dziewczynkami. Podobnie mój partner.
Dzięki za opisanie doświadczeń, które mogłam porównać i potwierdzić.
Pozdrawiam.

monique

[nsc23]

Ja to w ogole mam takie podejscie do zycia, ze wole z kims pogadac i
wyjasnic sprawe, jasno powiedziec, co mi sie nie podoba niz
zostawiac wszystko domyslom.
Fajnie jest miec tez kogos, z kim mozna pogadac, a kto nie jest
strona w zwiazku. Ja duzo rozmawiam z moja mama na ten temat, mama
jest chyba osoba, ktora wie o mnie najwiecej. Czasem jej
przemyslenia/komentarze pozwalaja mi zobaczyc sytuacje w zupelnie
innym swietle

[13monique_n]

Ja też mogę napisać, że zaczynam kochać dzieci mojego partnera.
Zaczynam - bo dla mnie to proces. Dbam o relacje z nimi, polubiłam
je od razu - i doprawdy - to nie jest trudne, jeśli dzieciaki są
tzw. normalne (czasem broja, a czasem aniołki).

Megaa, nie martw się, nie jesteś odosobniona w swoich
przemysleniach.
Nsc - ukłony za ładny, jasny komunikat.

Monique, blagam

[nangaparbat3]

13monique_n napisała:

> Ja też mogę napisać, że zaczynam kochać dzieci mojego partnera.
> Zaczynam - bo dla mnie to proces. Dbam o relacje z nimi, polubiłam
> je od razu - i doprawdy - to nie jest trudne, jeśli dzieciaki są
> tzw. normalne (czasem broja, a czasem aniołki).
Jak bedziesz tu wypisywać takie rzeczy - zaczęlam się bać o Ciebie, naprawdę.
Tu dominuje pogląd, aksjomat, dogmat: obcych (partnera, meża) dzieci pokochac
nie można.
Kiedys mnie zabanowano za odmienne poglady w tej wlasnie sprawie.
sciskam i pozdrawiam
N.

[e_r_i_n]

nangaparbat3 napisała:

> Tu dominuje pogląd, aksjomat, dogmat: obcych (partnera, meża)
> dzieci pokochac nie można.

Pewnie mozna - wszystko mozna . W koncu rodzice adopcyjni kochaja
swoje dzieci.
Mysle jednak, ze to pokochanie jest latwiejsze (a moze w ogole
mozliwe) tylko dla osobo, ktore swoich dzieci nie mają.

[coccolona]

Myslisz e_r_i_n, ze milosc do dziecka adoptowanego jest rowna milosci do
biologicznego dziecka? Czy to w ogole mozliwe?

[nsc23]

A mozesz doprecyzowac co masz na mysli mowiac rowna? Taka sama czy
rownie intensywna?

[e_r_i_n]

Mysle, ze milosci sie nie da zmierzyc .
Ale uwazam, ze tak, adopcyjni rodzice kochaja dzieci tak, jak
biologiczne.

[coccolona]

Chyba chodzi mi o taka sama.
Na pewno nie bedzie nigdy rownie intensywna.
Czesto zdarza sie przeciez, ze para adoptuje dziecko, bo nie moze miec wlasnego.
Po jakims czasie jednak udaje im sie w koncu splodzic wlasne dziecko i to
adoptowane dziecko schodzi jakby na drugi plan. Rodzice czuja, ze ich uczucia do
obydwoch dzieci sa rozne. Wczesniej wydawalo im sie, ze kochaja dziecko
adoptowane, bo nie mogli skonfrontowac tej milosci z miloscia do wlasnego dziecka.

[nsc23]

Nie wiem, nigdy nie bylam w takiej sytuacji, ale _wedlug mnie_ nie
da sie tak samo kochac dwoch osob czy dwojki dzieci. Sama jestem
jedna z trojki dzieci moich rodzicow i wiem, ze kochaja nas na
zupelnie rozne sposoby, choc tak samo mocno, a wszyscy jestesmy ich
biologicznymi dziecmi. Wydaje mi sie, ze w przypadku dzieci
adoptowanych/pasierbow sytuacja jest jeszcze bardziej zroznicowana,
ale nie wykluczam, ze mozna kochac pasierba/wlasne dziecko/dziecko
adoptowana tak samo intensywna miloscia, choc w kazdym przypadku
bedzie ona inna.
Wydaje mi sie, ze milosc to milosc i nie ma znaczenia 'ile' kochamy,
bo tego nie da sie zmierzyc, wiec jednoznacznej odpowiedzi na takie
pytanie chyba nie da sie udzielic.

[e_r_i_n]

No wiec tez mi sie wydaje, ze kazda milosc jest inna. Juz o tym
kiedys bylo, ale IMO milosc matki do dziecka to taki specyficzny
twor, ktorego sie nie powieli w zadnej innej relacji, z zadnym
innym, niz swoje wlasne, dzieckiem. Pewnie, ze pasierba mozna
pokochac - ale raczej jak przyjaciolke, bardzo bliska osobe, nie jak
dziecko. Dzieci adopcyjne to inna bajka moim zdaniem.

[nsc23]

Bo milosc matki do dziecka jest jedyna miloscia bezwarunkowa.
Niezaleznie do tego, co wredny dzieciak wymysli matka zawsze bedzie
go kochac, a inne milosci jednak wygasaja jezeli sie o nie wlasciwie
nie dba, albo jezeli ktos nam wykreci jakis naprawde obrzydliwy
numer (IMO).

[e_r_i_n]

Zgadza sie. A u jej podstaw lezy biologia, instynkt - a ten
uaktywnia sie w ciazy czy zaraz po porodzie. Stad moje zdanie, ze
nie da sie kochac nie swojego dziecka tak, jak swojego.

[marusia1]

To dlaczego niektóre matki nie chcą mieć przy sobie swoich dzieci, oddają je. A
jak już są te dzieci daleko - nie dzwonią, nie interesują się nimi. A gdy
dojdzie do kontaktu telefonicznego, czy bezpośredniego, to powodują to, że
poczucie bezpieczeństwa dziecka, jego uczucia do ojca, macochy są zachwiane?
Dlaczego niektóre dzieci szukają sobie macoch? Dlaczego przytulają się do tych
macoch, upominają o buziaka, a nie chcą tego od własnych matek?

[e_r_i_n]

Nie chce mi sie juz powtarzac argumentow z niedawnej dyskusji. Ja
mowie o normalnych, nie patologicznych, matkach.

Nango

[13monique_n]

Nigdy jeszcze nie miałam bana PP
W dodatku przekora mnie pcha, ciekawość, sympatia do dzieci w ogóle.
Posiadanie dwójki własnych. I świadomość, że te dwie dziewczynki to
dwie najukochańsze osoby dla mojego partnera. Zresztą, w wielu
cechach do niego podobne. Skoro kocham jego, a on (o zgrozo! PP)
żył nie znając mnie przez 30+ lat swojego życia, to wchodząc w
związek z nim, robie także miejsce wśród nas dla jego córek. Swoja
drogą, zadna łaska - ja takze mam dzieci i zależy mi na ich dobrych
relacjach z moim partnerem. Ale my mamy duuuuużo czasu. Nikt nas nie
pogania. Wszyscy się poznajemy powoli, z szacunkiem i delikatnie.
Nan, dziękuje za troskę

[coccolona]

13monique_n napisała:

> Swoja drogą, zadna łaska - ja takze mam dzieci i zależy mi na ich dobrych
relacjach z moim partnerem.

W koncu ktoras miala odwage przyznac to otwarcie

> świadomość, że te dwie dziewczynki to
> dwie najukochańsze osoby dla mojego partnera. Zresztą, w wielu
> cechach do niego podobne. Skoro kocham jego,..., robie także miejsce wśród nas
dla jego córek.

Matke partnera tez bardzo kochasz, bo to jedna z najdrozszych mu osob?