powrot..

[siska_0]

to wszystko jest troche truniejsze jak myslalam... jak wydawalo mi
sie ze jest dobrze i ze sobie radze tak teraz znowu mam takiego dola
jak na poczatku.... nie moge znalezc sobie miejsca... siedze i
placze.. tak po prostu... chyba doszlam do fazy - brakuje mi
jego.... juz minely niecale 3 miesiace a ja dalej sie mecze.... :(
gowno prawda ze czas leczy rany :(

jak mozna kogos tak bardzo kochac mimo ze wyrzadzil wiele zlego i
juz ma mnie gdzies... jakie to przykre jest.. nie umiem pozbyc sie
myslenia ze jak kochac to cale zycie.... czemu ja jestem taka
głupia....l

[katar.zynka]

czas leczy rany ale... czasem trzeba też sobie pomóc
mój ojciec umarł w 97, pożegnałam go dopiero w zeszłym roku - dzięki
terapii
był tym, który mnie ranił a we mnie mimo to tliła się (i tli) miłość
do niego
nie jestem głupia - i Ty napewno też nie
pzrd.

[moniczka72]

Siska nie jestes glupia!!!. A raczej jestes bardzo madra kobietka :) na razie
moze tego nie czujesz ale przyjdzie dzien ze bedziesz z siebie dumna, ze nie
jestes z tym czlowiekiem.
Siska czas leczy rany, ale wtedy gdy sie nie kontaktujemy z ta osoba, a Ty
przynajmniej ostatnio jak pisalas, wciaz mialas z nim kontakt. Dlatego wlasnie
Ci pisalam, ze jesli chcesz sie uwolnic od niego to najpierw urwij jakikolwiek
fizyczny kontakt.
Ja dopiero jak zerwalam kontakt fizyczny (telefoniczny) po 3 miesiacach moge
zaczac glebiej oddychac. Moge patrzyc na jego zdjecie bez tej mieszaniny emocji.
Wciaz tli sie milosc, ale teraz jest w koncu tez duzo zlosci, duzo zalu, ze mnie
zawiodl i oklamal. I widze ze wszystko sie we mnie powoli uspokaja. Czas
naprawde leczy rany :), czas bez tej osoby :). Teraz juz tez kilka dni potrafie
nie myslec o nim, co on tam robi lub z kim.
Jak mozna kochac kogos kto nas skrzywdzil? Mozna, pytanie tylko czy warto sie
godzic w imie milosci, na to zeby ta osoba nas dalej krzywdzila? Jestes
uzaleniona od niego po prostu i trzeba sobie zafundowac od niego odwyk :)
Pozdrawiam

[moniczka72]

ach, zapomnialam napisac, ze troche mi ulzylo jak przeczytalam Twojego posta, bo
z tytulu mi wyszlo ze jednak wrociliscie do siebie :)

[siska_0]

hehe wiem... bo o to chodzilo... ale powiem Ci ze my od czasu jak ma
nowa panne nie odzywamy sie do siebie i zero kontaktu.. a ja coraz
bardziej cierpie.... przeje.......!

[moniczka72]

Siska :), coz to za manipulacje kolezankami z forum? ;) I tak bym przeczytala co
napisalas bez tego alarmujacego tytulu :P
Dobrze ze nie macie kontaktu i napisze Ci na wlasnym przykladzie, ze powaznie i
naprawde czas leczy rany. Powoli to powoli, ale leczy i wcale nie trzeba tych
ran leczyc metoda klin-klinem. Tylko pozwolic sobie na przezycie tego bolu, zalu
i zlosci. Wyplakac jesli taka sie ma potrzebe i potem spostrzezesz, ze coraz
rzadziej myslisz, coraz mniej pamietasz. To jest czas na prace nad soba, czas
dla Ciebie :)
Jak to czytalam w opisie pewnych wasztatow na temat zwiazkow: -czas bycia samemu
jest czasem na wlasny rozwoj :))))

[megg2003]

-czas bycia samemu
> jest czasem na wlasny rozwoj :))))

Święte słowa! Prawdą jest też, że jak w każdym uzależnieniu potrzebny jest Ci
solidny odwyk od niego (zero kontaktu) żeby "wyzdrowieć". Wytrwałości i
cierpliwości Kochana!:)

[mskaiq]

Mysle ze budzisz zal ze go nie ma, zal nad soba a takze zal
przeszlych chwil, niezrealizowanych marzen. Zal nie jest miloscia,
przynosi bol i lzy. Czas leczy rany kiedy kochasz, o wiele trudniej
leczy zal.
Serdeczne pozdrowienia.

[asaofetida]

mysle, ze boisz sie samotnosci i dlatego wracasz do tamtych
dni...zapomnialas o tych zlych wydarzeniach i wyidealizowalas
partnera. Trudny czas ale to minie...zobaczysz i potem znow
zaswieci slonce...

[siska_0]

mysle ze tak wlasnie jest, tyle ze jak juz btylo ok takteraz znowu
jest jakas tragdia gdzie tak mi go prabuke ze nie wiem co zrobic,
ciagle o nim mysle..... niezbyt fajne odczucie i nie moge sie go
pozbyc... musze go zobaczyc.

[megg2003]

Nic nie musisz! Daj sobie jeszcze troche czasu. Nie zapomnisz o nim z dnia na
dzień. Zaciśnij zęby i nie daj się tym miłym wspomnieniom. Zamiast kombinować,
jak tu nawiązać kontakt, przypomnij sobie wszystkie złe chwile spędzone razem,
ten ból, płacz, cierpienie, bezsilność i frustrację. Przypomnij sobie, jak się
czułaś. Odpychaj go od siebie na wszelkie możliwe sposoby. To jedyna metoda w
Twoje sytuacji, tak myślę. Może Ci się odechce tych nic nie wnoszących kontaktów
z nim.

[siska_0]

no pewnie i masz racje, ale moj dziwny umysl nie widzi teraz zlych
chwil tylko wydaje mu sie ze to byla albo nadinterpretacja albo sama
cos powodowalam ze on tak sie zakochowywał.. i ze tak naprawde to on
jest super;/ zycie z nim jakie bylo takie bylo, ale i tak bylolepsze
od zycia bez niego.... za bardzo za nim tesknie. minely dzis 3
miesiace.... a ja dalej coraz mocniej cierpie...

[moniczka72]

Siska :), potrzasam Toba kobieta !!!
Po co Ci go zobaczyc? Czemu tak bardzo chcesz sie ranic? Co Ci to daje?
Moze zajmij sie czyms bardzo intensywnie, jakies hobby, silownia codziennie, az
do umeczenia (sposob mojej przyjaciolki na nieszczesliwa milosc, ktory przy
okazji oladnie ksztaltuje figure), zajmij sie soba a nie nim!!! I biegusiem na
terapie :P

[siska_0]

jakby to bylo takie proste to nie miałabym teraz zadnego
problemu.....i nie wiem czemu chce go zobaczyc, ale ide go
zobaczyc.. inaczej, chce zeby on mnie zobaczyl...

[ladynemeyeth]

Ale po co?
Co dzięki temu osiągniesz?

[asaofetida]

wyzruzc z domu wszystkie jego rzeczy i pamiatki....musisz pozbyc sie
jego energii z otoczenia

[siska_0]

pozbylam, nawet sie przeprowadzilam i nic to nie dało....

na szcescie ja go nie widzialam, niestety on chyba mnie tez nie...
ja jednak glupia jestem, po co do niego laze...

[ladynemeyeth]

To, że się czujesz smutna po jego "stracie", to jeszcze nie tragedia
ani nie głupota! To Twoje uczucia i Twoja wrażliwość.
On nawet sobie nie zdaje sprawy, ile ma szczęścia, bo nie zasłużył
na takie przywiązanie.
Ale jak rzeczywiście się złamiesz i do niego jednak wrócisz, to
będzie dopiero tragedia, bo wpakujesz się w niezłe łajno.
Uczucia uczuciami, ale rozsądek górą w tym przypadku.

Swoją drogą siska - czy nie zastanawia Cię dlaczego pchasz się w
związek z człowiekiem, który Cię niszczy? Nie wiesz, czemu działa w
Tobie taki schemat, który pcha Cię w nieszczęście?
Warto by było przemyśleć, co Tobą kieruje, kiedy wybierasz partnera.
Jakie potrzeby, jakie Twoje oczekiwania, czy to nie jest aby litość
mylona z miłością ...

[siska_0]

poszlam, niestety go spotkałam, niestety pogadalam i na szczescie
jest chujem wciaz. spalilam wszelkie napisy "kocham Cie" od niego i
wszelkie karteczki jakie byly z nim zwiazane, zostaly rzeczy i
zdjecie, mam zamiar mu to oddac i powiedziec mu ze "kocham Cie raz
na zawsze" jest obietnia ktora jak nie jest skladana szczerze
odwroci sie przeciw niemu, ide wytrzezwiec i na zajecia

ps. czy on wie ze ja go nienawidze?

[ladynemeyeth]

Oj Siska,
raz huśtawka w jedną, raz w drugą ...
Nie pomyśl, że Cię krytykuję, bo tak nie jest. Chodzi o większe
zdecydowanie w Twoim działaniu. Pokaż, że masz jaja i odetnij się od
niego raz na zawsze!!! Może jeszcze tego nie wiesz, ale to między
Wami to nie jest miłość.
Dzisiaj mogę to powiedzieć, bo spotkałam miłość i miłość to sama
dobroć, szczęście, radość, łagodność, zaufanie, ciepło - wszystko co
dobre!
Tam, gdzie ludzie z premedytacją się ranią, nie ma prawdziwej
miłości, tylko chore zależności, chore, uzależniające więzi.
Chciałabyś w życiu zaznać tej prawdziwej miłości? Ciepła, szacunku,
wsparcia, dobroci, zrozumienia?
Chciałabyś, żeby Cię spotkała?
To zrób jej miejsce w swoim życiu, a robi się to poprzez na przykład
wywalenie z życia śmieci takich, jak Twój ostatni, bolesny związek.
Ja też kiedyś budowałam beznadziejne związki i kosztowało mnie od
cholery pracy, żeby zmienić swoja świadomość w tym temacie. Opłacało
się!
Ciebie też to czeka, jeżeli w ogóle chcesz w małżeństwie zaznać
szczęścia.
No chyba, że lubisz dostawać ciągle po dupie ...

[siska_0]

masz racje.... ze wszystkim.... ja to wiem, Ty to wiesz i kazda inna
osoba to wie.... ale moje popieprzone serce nie wie, czasem ono
przemawia i stad pojawia sie hustawka.... ja Ciebie jak najbardziej
rozumiem.... i chce tego o czym pisałas... tylko nie zawsze to po
prostu do mnie dochodzi.. ale wiesz co? dobrze ze tam poszlam... bo
on jest bezwatrosciowa osoba skoro nie umie sie zachowac i dosra mi
nawet po zerwaniu - fakt ze subtelnie.. ale jednak.. i to o
wszystkim swiadczy....

[megg2003]

Siska, ile jeszcze razy bedziesz musiala sobie udowadniać, że facet jest
niewart? Jeszcze Ci mało? Po co narażasz się na kolejne upokorzenia z jego
strony? Przepraszam, ale teraz powiem tak szczerze. Niszczysz samą siebie.
Zamiast patrzeć to, co dobrego przed Tobą, wciąż oglądasz się za siebie i
babrzesz się w tym gównie. Jeszcze raz przepraszam za dosadność, ale nic innego
nie przychodzi mi już do głowy :( To widać jak cierpisz. Czas to przerwać, nie
ma innego wyjścia.
Spotykaj się ze znajomymi, rób wszystko TYLKO dla siebie. Ale za żadne skarby
nie szukaj kontaktu z nim, zaciskaj zęby, krzycz jak już nie będziesz mogła
wytrzymać, ale nie kontaktuj się, bo się wykończysz.

[ladynemeyeth]

O to chodzi siska, że to nie serce i nie miłość ... To schematyczne,
chore i uzależnione myślenie. Trzeba się za to zabrać i to wyleczyć.
Ale do Ciebie to nie dociera.
Następny Twój post będzie w stylu " och, jak ja mogłam tak pomyśleć?
Chyba mi się w głowę coś stało, przecież to taki palant!" i wszystko
się zacznie od nowa.
Teraz jesteś na studiach i wyobrażam sobie, że jesteś bardzo młodą
osobą. Na studiach nie myśli się o poważnym związku czy o ślubie,
dzieciach, przyszłości ogólnie, bo człowiek (a przynajmniej dużo
ludzi) ma ten komfort, że nie musi być odpowiedzialnym i poważnym.
To jest czas zabawy, imprez i zgadzam się, że należy z tego
korzystać.
Tyle, że za kilka lat, które mijają bardzo szybko de facto,
beztroska się kończy i naturalnym stanem jest chęć większej
stabilizacji. I tu następuje dramat, jeśli psychika i światopogląd
nie są gotowe na przyjęcie takiego związku, tylko nastawione na
tworzenie związków toksycznych. Trzeba nawet lat, żeby to
przebudować. Do tego dochodzi stres, że człowiek się starzeje, że
wokół tylu singli, że wartości rodzinne już nie mają prawa bytu we
współczesnym społeczeństwie, nie ma fajnych, poważnie myślących i
wartościowych facetów, bla bla bla. Pojawia się ogromna presja i
stres, która bardzo utrudnia przebudowanie psychiki na tworzenie
udanych związków.
Chciałabym Ci mniej więcej nakreślić, co Cię może spotkać, jeśli nie
weźmiesz się za siebie teraz Siska i nie postanowisz sama dla siebie
wyrzucić tego faceta z pamięci w pizdu! Z autopsji powiem Ci, że to
się da zrobić - trzeba ogromnej dyscypliny i skupienia na celu.
Uwierz mi, da się, tylko trzeba się za to porządnie zabrać, a nie
pierdu pierdu bujać się w ten sposób i uzależniać jeszcze bardziej.
Dopóki nie uruchomisz u siebie czegoś takiego jak zdecydowanie i
charakter, to "ogon będzie machał psem".

[alkakk2d2]

A moze po prostu wierzysz w to, ze im bardziej bedziesz sie pognebiac
tym szybciej los sie do Cibie usmiechnie? Czyzby odezwal sie cichutki
glosik nadzei?
Tak czy owak to bledne myslenie, bo trzeba siebie chronic przed
negatywnymi emocjami, myslami, zdarzeniami. Zacznij byc dla siebie
dobra.
Mysl o przyszlosci.
Wszystkiego dobrego
Pozdrawiam