Cesarka - wielka trauma

[net79]

Naturalny poród choć nie był łatwy wspominam z łezką w oku i wspaniałymi
wspomnieniami pierwszych chwil z maluchem. Drugi to była cesarka, koszmar.
przez następne 8 miesięcy łaziłam z bólami głowy okropnymi po zespole
popunkcyjnym. Dziecko ma dwa lata, a mnie czasem jeszcze coś tam w srodku
ciągnie. Dłużej się goił i inne chistorie ze szpitala typu wyciskanie krwi
przez kładące ci się na brzuchu pielęgniarki i jeszcze kilka koszmarnych
szczegółów. Nie wspominam go, ale jestem zawsze wdzięczna, bo uratował zycie
mojemu dziecku!!!

[yola13]

a w jakim szpitalu odbyła sie ta cesarka, oczywiscie jesli można zapytać?

[nati_28]

Ja też rodziłam zarówno sn jak i poprezz cc. Gdybym miała rodzić po raz trzeci
i mogła wybierać; nigdy już nie zgodziłabym się na cc.

[zoja79]

Fizycznie cesarka nie była dla mnie straszna, zniosłam ją nadzwyczaj dobrze i
bez komplikacji. Ból po do zniesienia, rana zagoiła się szybciutko. Psychicznie
to trauma- ogromna. Zbliżam się do kolejnego porodu i ze zgrozą myślę, że być
może znów przyjdzie przeżywać mi to samo. Na stole operacyjnym trzęsłam się jak
osika, wokół pełno osób w maskach i zielonych fartuchach, lampy, pełno urządzeń
i ja, leżąca tam i całkowicie zależna od innych, czekałam aż rozetną mi brzuch.
Zazdroszczę dziewczyną, które piszą, że cesarka była dla nich wspaniałym
przeżyciem. Ja do końca życia będę wspominać ją jako jedno z gorszych
doświadczeń mojego życia.

DO zoji79

[mart44]

zoja79 napisała:

> Na stole operacyjnym trzęsłam się jak
>
> osika, wokół pełno osób w maskach i zielonych fartuchach, lampy, pełno urządzeń
>
> i ja, leżąca tam i całkowicie zależna od innych, czekałam aż rozetną mi brzuch.

Dzięki za Twój post! A już myślałam, że jestem nienormalna...

[earl.grey]

no właśnie ta liczba osób tez mnie zaskakuje. Miałam dwie cesarki - w publicznym
szpitalu doliczyliśmy się z mężem 10 osób na sali (oprócz nas i dziecka), a w
prywatnym - 4! Wniosek: NFZ ma o 60% więcej pieniędzy do wydania.

[laminja]

myślę Earl, że jest tak: cc nie jest jedyną operacją wykonywaną w szpitalu,
więc zespół bloku operacyjnego musi być spory. Ponieważ osobom płaci się
wynagrodzenie miesięczne pracują przy różnego rodzaju operacjach i czasem na
sali operacyjnej jest 10 osób. Kilka znich to byli obserwatorzy/pomocnicy (np.
asystent anestezjologa, młodsza i starsza instrumentariuszka, neonatolog może
też przyszedł z obstawą ) których w klinikach prywatnych nie znajdziesz, bo
tam raczej mało kto pracuje na etacie.

[earl.grey]

pewnie jest tak jak mówisz. Innych operacji nie mieli, bo to było na
położnictwie, a ginekologia ma własną salę operacyjną, nie był też szpital
kliniczny, który uczy ludzi. Szkoda po prostu, że marnuje się czas i "moce
przerobowe" tylu ludzi, a za to ciągle słyszymy, że nasze składki są za niskie.
Młodsza koleżanka pani anestezjolog chociażby poszłaby obok (zakładam, że już
się nie uczy, bo, jak mówię, nie była to klinika) i dała znieczulenie do psn.
Szpital "nie praktykuje, bo nie ma anestezjologów" Nie wiem, czy
instrumetariuszki umieją, czy to jest odrębna specjalizacja, ale mogłyby
chwilowo odciążyć położne, których podobno zawsze jest za mało na oddziale itp.
Nie narzekam na ten szpital, bo było naprawdę bardzo fajnie, tylko po porównaniu
z prywatnym mam wrażenie, że po prostu nie interesuja ich koszty, bo to nie ich
pieniądze na to idą, tylko nasze ze składek. Kilka innych jeszcze było
przykładów takiego braku oszczędności, ale może się czepiam.

[madziasm]

Znam srodowisko szpitalne od wewnatrz ,w tym takze sale operacyjna. Mlodsza
kolezanka pani anestezjolog raczej nie mogla isc do innego znieczulenia sama, bo
jak jest 2 anestezjologow to pewnikiem jest ze jeden sie uczyA rodzac sn nie
chcialabys pewnie byc znieczulona przez lekarza ktory jeszcze zglebia tajniki
anestezjologii. Po drugie aby byc instrumentariuszka trzeba skonczyc nielatwa
specjalizacje wiec nie dziw sie ze instrumentariuszka nie idzie pomoc poloznym
ktorych jest jak piszesz malo na oddziale. Instrumentariuszka to pielegniarka a
praca poloznej i pielegniarki rozni sie. Poza tym instrumentariuszek musi byc
wiecej przynajmniej dwie, jedna jest czysta i jalowa mowiac w skrocie ,druga
musi jej aseptycznie pewne rzeczy podawac. W klinikach prywatnych czesto
oszczedza sie na personelu takze podczas operacji, wiem to od instrumentariuszek
ktore dorabiaja w prywatnych klinikach. Sumujac w szpitalu panstwowym pewnie
bylo przy cieciu ludzi tyle ile trzeba. Dodajmy ze sa jeszcze osoby ktore sie
ucza i one musza robic to tez na sali operacyjnej, i raczej nie ucza sie w
prywatnych klinikach. Takie opinie o "marnowaniu czasu i mocy przerobowych
ludzi" sa krzywdzace i moze wydac je tylko osoba, ktora nie ma pojecia o
funkcjonowaniu i pracy na bloku operacyjnym i w szpitalu wogole.

[earl.grey]

no może się i uczyły akurat (choc nie była to klinika, ale szpital o znacznie
niższej referencyjnosci), ale widze, że powszechne jest to, że tak duzo ludzi
bierze udział w cesarce, dlatego przypuszczam, że jednak nie wszyscy sie uczą.
Tyle osób, co było w tym drugim szpitalu, całkiem wystarczyło
Zreszta podobne miałam wrażenia juz po cesarce, mówi sie, że położne sa
przepracowane (i zapewne są faktycznie), ale w prywatnym szpitalu dwie połozne
"obrabiały" taka samą liczbe pacjentek, jak w szpitalu publicznym nie pamietam
dokładnie, ale chyba z 6... Oczywiscie to nie od nich zależy, tylko od procedur
szpitalnych, ale ja stanowczo lepiej byłam "zaopiekowana" w tym prywatnym,
mogłam o wszystko zapytać i połozne o dziwo miały dla mnie czas. Nie wykonywały
po prostu wielu niepotrzebnych czynnosci, ale bez problemu można było je
poprosic, jeśli cokolwiek cie niepokoiło. Myślę, że oszczędzanie na personelu,
jesli tak wygląda, to nic złego, w obliczu faktu, że znowu nam podnieśli składke
zdrowotną

[pchelesia]

dla mnie traumą jest poród naturalny...
cały dzień miałam oksytocynę, ok 18 zaczeły się silne skurcze a rozwarcia jak
nie było tak nie było, ok 20 wieczorem skurcze były coraz silniejsze - prawie
odejmowało mi nogi a rozwarcie na 1,5 cm....nie umiem sobie wyobraźić co czuje
się przy wiekszym rozwarciu i częstszych skurczach bo juz wtedy marzyłam by to
się skończyło i na szczęscie zrobiono cesarkę, 25min i zobaczyłam córeczkę, na
drugi dzień już chodziłam, ciągniegniecię brzucha czułam do okoła tygodnia a po
miesiącu byłam już na aerobiku i czułam się świetnie )
obecnie jestem w 5 miesiącu z drugim dzieckiem i nie wyobrażam sobie porodu
naturalnego, przerażą mnie ten ból!!!!!!!!!!!!!!

[tina181]

Przy moim porodzie sn tez bylo z 10 osob, bo mdlalam co chwila, darlam sie jak
kot i chcialam isc do domu. Tak samo sie czujesz ubezwlasnowolniona. Usiadlam
po 3 tygodniach, wczesniej bol przy siedzeniu byl nie do zniesienia. Teraz
czeka mnie za pare dni cc i tez sie boje, ale mam nadzieje, ze gorzej juz nie
bedzie

[tatiana222]

Dla mnie tez cesarka była koszmarem. Była nieplanowana i odbyła sie
błyskawicznie (zagrażająca zamartwica płodu) oczywiscie w tej sytuacji wolałam
ze sie odbyła bo przy takim zaplątaniu mojej córci w pępowine to nie wiem co by
wynikło z tego porodu nat. ale czułam sie po prostu tragicznie, po pierwsze ta
atmosfera na sali oper, po drugie dzidzi nie mogłam przytulic dotknąc a po sn
kładą na brzuch mamie... ze nie wspomne potem dochodzenia do siebie-wpierw jak
zaczęło znieczulenie schodzic całej nocy nie przespałam (cesarka była o
g.22.10), a na rannym obchodzie jak ordynator nacisnął mi na brzuch to sie
rozpłakałam z bólu prz y wszystkich tych lekarzach i pielęgniarkach..., wstanie
z łózka i chodzenie to jeszcze dłuuugo był problem. bardzo bardzo długo do
siebie dochodziłam a plamiłam przez 2 mce, z tego co dr mówił rana cięzko sie
goiła. naturalnego porodu nie przeżyłam i mozliwe ze juz nie przezyje wiec nie
weim czy ta cesarka jest lepsza czy gorsza,

[tatiana222]

a chciałam dodac ze dziecko oczywiscie mi dali ale dopiero potem jak juz mnie
wywozili z sali operacyjnej zawinięta już w roze była i była ze mną ok 10-15 min
bo była juz noc i zabrali ją na salę noworodków a ja miałam odpoczywac po tej
cesarce...

[kaisog]

A ja dostałam dziecko zaraz po ponad 12- godzinnym pordzie zakończonym
kleszczami i półtoragodzinnym szyciem krocza. Była 3 w nocy, oprócz mnie trzy
inne mamy na sali i zgaszone światło. Męża kategorycznie odesłano do domu, a
mnie zostawiono samą z płaczącym noworodkiem, którego nie umiałam nakarmić. Nie
byłam w stanie przewrócić sie z boku na bok, nie mówiąc o wzięciu dziecka na
ręce. Po trzecim dzwonku przyszła położna i łaskawie wepchnęła dziecku pierś.
KOSZMAR!

[lilithv]

a mnie się wydaje, ze już któryś raz z kolei widzę ten wątek. Mam wrażenie, że
ktoś specjalnie go co jakiś czas wyciąga, tylko nie rozumiem, po jaką
cholerę.Narobić hałasu??Wzniecić dyskusję, czy kolejną kłótnie o przewadze
porodu sn nad cc?? A dajcie już spokój!!Tym bardziej, że akurat TO forum
powinno być na temat jak najlepiej przejść cc i jak najszybciej wrócić do
siebie po tego typu porodzie, A NIE DO WIECZNEGO ROZTRZĄSANIA SWOICH BÓLI I
ŻALÓW!!!Krucjatę jakąś prowadzisz????Już się odechciewa czytac!!!!!!!

[shemreolin]

A ja zauważyłam jedną rzecz. Cesarkę krytykują osoby, które najczęściej miały ją
nagle. Były nastawione na psn i potem okazywało się, że szybko szybko cesarka.
Ja sie nie dziwię w sumie. Ja mam wskazanie do cc i przygotowuję sę do tego
psychicznie już od dawna. Czytam o tym i obejrzałam sobie kilka filmików z
operacji (akurat takie widoki nie robią na mnie wrażenia). Ogólnie wiem czego
mam sie spodziewać. A gdyby nagle kazali mi rodzic sn to też potem bym zapewne
zjechała ten poród równo, że boli, że tyle godzin i krocze cieli. Tylko i
wyącznie dlatego, że ta niespodziewana sytuacja spowodowała mój strach i złe
nastawienie.

Rzadko zdarza się bym trafiła na negatywną opinię kobiety, która miała np. cc na
życzenie i potem gorzko tego żałowała. Zazwyczaj jeśli taka osoba ma żal to np
do ekipy, do atmosfery albo co do złego zszycia rany. Rzadko kiedy jest żal o
to, że jednak nie wybrało sie porodu naturalnego.

[tatiana222]

Chyba masz racje shemreolin. Ja tak własnie miałam niespodziewanie tą cesarke a
bardzo sie nastawiałam na psn. Choc musze przyznac ze powoli "godze sie z tym".
I ciesze sie ale nic nie zmieni moich wspomnien ze szpitala po wszystkim ale to
tez moze wina szpitala po prostu. Pozdrawiam.

[bejoy]

Shemreolin, chyba masz rację.
Ja miałam cc, ale sam fakt, że wcześniej musieli wywołać mi rozwarcie i pod
oksytocyną siedziałam parę godzin już był niezłym stresem.
Tzn. cesarki się nie bałam, bardziej byłam ciekawa jak to będize, ale nie
spodziewałam się absolutnie tego, że jakieś skurcze będę wcześniej przechodzić.
U mnie TO była największa trauma ))
Bo to, że leżę goła wśród stada ludzi jakoś dało się przeżyć. Ja może pierwszy
raz, ale oni? Stale z racji zawodu mają takie "słodkie" widoki ))

I teraz też szykuję się na cc ))
Wiem chociaż co mnie czeka i niedoczekanie, żebym, poszła na naturalny!

[ciesia]

U mnie bylo odwrotnie. Urodzilam wczesniaka. Cesarki sie niespodziewalam.
Mialam niezlego stresa przed samym zabiegiem, ale moze bardziej o dziecko to
byl 26 tydzien. Ale teraz moge powiedziec, ze wspominam wszystko bardzo
pozytywnie, wspaniali lekarze, wszystko poszlo bardzo sprawnie, moj chlopak
mogl byc ze mna, no i nie mialam narkozy, tylko znieczulenie w plecy. Moze
tylko fakt ze rodzilam w Holandii moze cos zmienic bo nie wiem jak to wyglada w
polskich szpitalach.

[kingaolsz]

Ja mialam planowana cesarke i mimo to wspominam ja koszmarnie.
W drugiej ciazy wolalam 36h porodu niz powtorke. I gdybym miala wybierac to
wole 10 razy przejsc SN niz jedno CC.

Co do ciagniecia tematu. Mnie sie wydaje, ze powinno sie o tym pisac. Kobiety
powinny miec swiadomosc, ze cesarka to nie tylko latwy, szybki, bezpobelsny
sposob na urodzenie.
Jak sama przygotowywalam sie do cesarki to nigdy nie trafilam na negatywne
opinie i bylam swiecie przekonana, ze to naprawde stosunkowo latwe wyjscie. Tym
wieksze bylo moje zdziwienie jak nie wszystko szlo wg planu.

Dzieki pisaniu tylko pozytywow na temat CC kobiety maja bardzo wyidealizowany
obraz tego i stad tez np. te "zadania" cesarek bez wskazan.

Tak wiec dajcie szanse kazdemu sie wypowiedziec , a osoby czytajace beda mogly
wyrobic sobie szerszy obraz tego co moze ich czekac.

Kinga

[pchelesia]

kingaolsz ??? a co u ciebie takiego starsznego bylo w cesarce???
w czerwcu rodzę drugie dzieciątko, pierwsze próbowałam urodzić sn i to był
koszmar- marzyłam w trakcie o cesarce i na szczęscie ją zrobili....na drugi
dzień chodziłam a po 4 tyg byłam na aerobiku...owszem brzuch pobolewał przy
kichaniu i śmianiu się ale po sn krocze tez musi sie zagoic, przeciez porod nie
jest bezbolesny...

[kingaolsz]

Niedotlenione dziecko ( bo nie mogli go dobrze zlapac i wyciagnac), bol po
operacji, paskudne samopoczucie po samej operacji, ochydna blizna, z ktorej po
paru tygodniach zaczelo wyplywac cos zoltego, a blizna w tym miejscu sie
owtorzyla ( prawdopodobnie szew rozpuszczalny jakis sie nie "przyjal"), kilka
tygodni poczucia bycia kaleka, brzuch jest podciety do dzis blizna, skora na
okolo blizny po 4 latach nadal jest bez czucia, bol w miejscu blizny przy
kazdej miesiaczce... jeszcze pewnie cos by sie znalazlo. W sumie kilka miesiecy
rekonwalescencji.

Po SN ( z kleszczami) - dziecko w bardzo dobrym stanie, chodzilam jak tylko
zeszlo znieczulenie i nic mnie nie bolalo, bylam bardziej samodzielna, po 2
tygodniach nic mnie nie bolalo, krocze zagoilo sie kolakrotnie szybciej niz
rana po CC. W sumie po 2 tygodniach moglabym rodzic ponownie.

Wiem, ze to co stalo sie u mnie nie dzieje sie zawsze, ale kobiety powinny miec
swiadomosc, ze po cc moze byc tez bardzo nieprzyjemnie i to jest ruletka kogo
to spotka.

Kinga